ქალის პასუხი ვაჟისადმი სითავხედე მგონი არ გაქვს ჩემო გმირო ვხედავ ჩემთვის დააყოვნე სანატრელო...

მე გიცანი რადგან მე ვერ დაგივიწყე.... მაშინაც კი ვერ მიმიხვდი საყვარელო.. ჩემი ხსოვნის ნაწილი ხარ ეს ხომ იცი? რატომ ხელი არ ჩამჭიდე სანატრელო? ნუთუ ძველი გრძნობა კვლავ გაწუხებს? და ამით მე ბრალსაცა მდებ საყვარელო? გამოცვლილხარ მაგრამ არა ჩემთვის... შენ ყოველთვის ჩემს გულში ხარ სანატრელო... დღეს მეც გეტყვი რაც არ მითქვამს ... რაც გულში მაქვს საყვარელო... შენ რომ ხელი არ გაგეშვა ,მე შენს გულში დავიდებდი მყუდრო ბინას...ეხლა ვტირი სატირალი მე მაქვს მხოლოდ.. ცემი დარდი ვერ გაიგე სანატრელო... მიყვარდი და გაგექეცი ... გზიდან მოგებრუნებინე საყვარელო....[ნ.მოდებაძე] მომიტევეთ სითავხედე ქალბატონო..ბრძოლის ჟინი გამქრალი გაქვს ქალბატონო? ის ცეცხლიც კი ჩამქრალი გაქვთ ქალბატონო? შენი ხსოვნის ნაწილი ვარ ქალბატონო.. გულიც ჩემთვის დაგითმიათ?? და ხელს ნუ მკრავთ ქალბატონო... ნუთუ თქვენს გულს ვერვინ ჩასწვდა ქალბატონო? ნუთუ არვინ არ გამოჩნდა ქალბატონო? და არც ხსოვნის ადგილი გაქვთ ქალბატონო? იქნებ გრძნობა გაგიხუნდა ქალბატონო? ძველებურად ხმას არამცემ ქალბატონო? ძველებური ეშხი კვლავ გაქვთ ქალბატონო... ერტხელ მაინც დაგიჩოქებ ქალბატონო...ერთხელ კიდევ გეამბორო ქალბატონო. [ნ.მოდებაძე] მომიტევეთ გრანელისეულს ცოტა შევუსაბამე.. ]