როცა ძლიერ მომინდება ჩაგეხუტო, შემოვისხამ მონატრების ფერად ბურუსს, მოგონებებს გადავფურცლავ ნაზი გრძნობით, შენეულად გავისწორებ ყელზე კულულს.

თვალდახუჭულს წარმოსახვა შემეპარა, ვგრძნობ,ღიმილი როგორ მიხსნის სევდის ნაოჭს, მახსენდება ლოყისმწველი,ჩუმი მზერა და თვალები უსიტყვოდაც როგორ დაობს. გახსოვს? ერთხელ ჩამჩურჩულე ერთი სიტყვა, დაბნეული,ჩუმად შენს მხარს მოვეფარე, მაშინ იყო,შეგისუნთქე სამუდამოდ, სიყვარულსაც სამუდამოდ მოვეპარე.