🌟ოდესმე გამახსენდები...

და ჩემი გული შფოთვით აფეთქდება.
მაგრამ მე არ ვარ არავინ შენს გულში...
და არ შემიძლია ვიყო ვინმე.
ოდესმე, შენ თვალებში ჩამხედავ...
და იქნებ ნაზად გაიღიმო კიდეც.
და მე მომინდება გითხრა...
რომ ეს ადრეც უნდა გაგეკეთებინა.
ოდესმე, უბრალოდ დარეკავ...
დიახ... უბრალოდ ასე, უმიზეზოდ.
მაგრამ მხოლოდ ტელეფონზე გაჩუმდები...
ყოველივე ამის გაკეთება მხოლოდ სულელ ადამიანებს არ შეუძლიათ.
ოდესმე, ჩვენ შევხვდებით...
შემთხვევით, გამვლელების ათასობით სახეს შორის.
და იმედით მეტყვი: "მოიცადე..."
და მე გიპასუხებ: "სხვა დროს... იქნებ..."
ოდესმე, აუცილებლად მიხვდები...
რომ შენი გული ცივი და ცარიელია.
მაგრამ მაშინ მე შენი აღარ ვიქნები...
ისევე როგორც ახლა, თუმცა სამწუხაროა ამის გაცნობიერება.
ოდესმე... ასეთი სასაცილო და ასეთი აბსურდული...
მაგრამ მიხვდები, რომ გჭირდები.
ცივ ზამთარში თუ ცხელ ზაფხულში...
ოდესმე... მაგრამ... უკვე გვიანია. უბრალო ბიჭი