იცით რა მოხდა?

სული ამომხდა ,
რკინის ხელკეტი,
თავში რომ მომხვდა .
მარტოდ ვიყავი ,
ბევრი შემომხვდა ,
არვინ დამინდო
რაგბის ბურთივით
ხელში ჩამიგდო
უგულოდ მცემეს,
გულო რა გიყო !
გულ წასული კი,
არაგვმა წამიღო
ყველანი წავიდნენ ,
მაშველი არ იყო,
სიცოცხლე ჩემი,
ქარმა წაიღო.
ვაი დედიკო !
მითხარ რა გიყო,
ვეღარ დაგიბრუნდი,
დათვებმა რა მიყო.
ვეღარ ვივაჟკაცე ,
საძმომ მიმატოვა ,
ძმობა არ იყო ,
ყველამ სამალავად ,
ბუჩქები გაიყო .
ამდენს შევერკინე ,
ცარიელ ხელებით,
ტანზე მეხვეოდნენ ,
მამტვრევდნენ გველები.
რომ ვერ გამეცურა ,
მომტეხეს ხელები,
დღეს სიტყვას არ ძრავენ,
გვერდით ჰყავთ მცველები.
მე ,კი მიწაში მილპება ხელები ,
ღმერთო მომხედეო
ამას გევედრები!
აქ ,როცა დაგხვდებით,
ნუ შემევედრებით.
აღარ გეყოლებათ,
უფალთან კრიშები ,
და ცოდვის ქვაბში,
მარადის იწვებით.
😪😪😪
ავტორი: ლია ჩიქოვანი