რაღაც უნებურად გამეცინა,

რაღაც უნებურად ვინანე.
რაღაც არ უნდა მეწამა და
რაღაც უნებურად ვიწამე.
მეგონა ცხოვრება დამცინოდა
და მეც ცხოვრებით ვეწამე.
მეგონა შავი თეთრი იყო,
გვიან მივხვდი და ვინანე.
ჩუმად გულში ნატვრა ჩავიფიქრე,
შენი არსებობა ვიწამე.
მაგრამ იმედები გაცრუვდა და
მთელი ცხოვრება ვინანე.
ნატვრა ოცნებებში გაიყინა,
ჩუმი მონატრებით გინატრე.
მაგრამ ოცნებები გახუნდა და
ჩემი ნატვრა ჩუმად ვინანე.
11.04.2020
მზია კაპანაძე