22 жніўня 1868 года пад Брэстам нарадзіўся польскі навукоўца і прафесар Станіслаў Талочка.

Сын Яна Талочкі і Караліны, народжанай Ясклоўскай. Ягоны бацька браў удзел у паўстанні 1863-64 гг., за што быў адпраўлены царскімі ўладамі ў Сібір, а маёнтак Малая Ракавіца пад Брэстам падлягала канфіскацыі.

Станіслаў скончыў Імператарскі Варшаўскі ўніверсітэт у 1893 годзе са званнем кандыдата прыродазнаўчых навук. У 1896 годзе атрымаў ступень доктара філасофіі ў Гётынгенскім універсітэце. Ён стаў асістэнтам у Ягелонскім універсітэце, дзе ў 1901 годзе абілітаваўся, атрымаўшы званне дацэнта фізічнай хіміі. У 1905 годзе ён быў прызначаны прафесарам Львоўскага ўніверсітэта.

У 1923 годзе ён быў віцэ-прэзідэнтам праўлення Польскага хімічнага таварыства ў Львове. Ён займаўся галоўнай выявай кінэтыкай хімічных рэакцый. Разам з Людвікам Брунерам ён быў аўтарам многіх перавыдадзеных падручнікаў па неарганічнай хіміі у супрацоўніцтве з Віктарам Кемулам і арганічнай хіміі пасляваенныя выданні пад рэдакцыяй Багуслава Бабранскага.

Памёр 5 сакавіка 1935 года. Пахаваны ў капліцы каля радавога маёнтка ў Малых Ракавіцах (цяпер Брэсцкі раён).