ЗЯМЛЯ БАЦЬКОЎ.

Зямля бацькоў з блакітам ясным неба!
Я кожны раз вяртаюся сюды,
Дзе сустракаюць госця соллю, хлебам
І след дзяцінства бачны праз гады.
Дзе белы бусел звіў гняздо ля хаты,
А на стале з арнаментам абрус,
Дзе кожны крок успамінамі багаты,
А дзеда з бацькам клічуць -- беларус.
Дзе ўсё жыццё на покуце -- ікона
І вышываны макамі ручнік,
А маладзік на небе, як карона
І месяц март завецца сакавік.
Зямля бацькоў, зямля маёй Радзімы!
Звініць твой голас срэбны жаўруком,
З табой мы ніццю звязаны адзінай,
Сцяжынкай роснай -- у бацькоўскі дом.
Няма той сцежцы роснай канца, краю,
Лячу, як птушка з выраю, дамоў,
Бо ты -- ўсё, зямля мая, што маю --
Жыццё, багацце, вера і любоў.
/ Людміла Воранава /