ყველას რადა ჰკლავ,სიკვდილო, რად არ თვითონა ჰკვდებიო?! შენ ვერც ბუნება გაშინებს, ვერც ეს დიდრონი მთებიო, რამდენი გმირი ჩაყლაპე, შენ მაინც ვერა ძღებიო, ერთიღა დაგრჩა -სახელი, ვერაფერს ვერ უშვრებიო. სახელს ვერ მოსპობ ვერც შენა, ვერც საუკუნო წლებიო, სახელი ქვეყნადა რჩება, მიწას - ლეში და ძვლებიო. ორივესა ჰყავ პატრონი, ვერცერთს ვერ შაეხებიო, გმირებს ნუ დაეჭიდები, სიკვდილო, დამარცხდებიო!