ვერ ვიტან ბოღმიან ხალხს, წყენას გულში რომ იდებენ და არ გეუბნებიან.

დადიან ბოღმით გაბერილები, დედის დაწყევლილი სიფათებით და იმის შნო არა აქვთ გულახდილები და პირდაპირნი იყვნენ, დაიცალონ ბოღმისაგან და გითხრან გულში ჩადებული წყენა. სამაგიეროდ უაზრო შურისძიებაზე ფიქრობენ, რომ ზურგიდან რაღაც გავნონ.
რითმების კავალერი