..

როდესაც ერთად ვიყავით და გიყურებდი, ვიწყებდი ფიქრს.
რაღაც სასწაული ,რომ მოხდეს და ერთად აღარ ვიყოთ, ჩემთან ,რომ აღარ უნდოდეს, რომ აღარ ვუყვარდე, მერე რა უნდა ვქნა, რა უნდა გავაკეთო მის გარეშეთქო და ერთიანად ყველაფერი მტკივდებოდა ამის გაფიქრებაზეც კი... საშინელი ,აუტანელი გრძნობა მეუფლებოდა მთელ სხეულში.
და ახლა... ამდენი ხანი როგორ ვძლებ უშენოდ?
მართალი ყოფილა, ადამიანს შეუძლია ცხოველზე მეტი ტკივილის ატანა..