Предыдущая публикация
🦋✨️Անդրանիկը դիրքավորվում է Կեզ գյուղի ավերակներում։Մորթե գլպարկը գլխին,սուրը մերկացրած,փռփռացնելով ճակատն ի վար թափված ճերմակ մազերը քշում էր Ասլանին մերթ աջ,մերթ ձախ, անձնական օրինակով քաջալերում,ոգևորում,տանում մարտի։
Դիմացը բաց դաշտ էր։Երկու կողմերը կատաղի մոլեգմնում էին իրար։Թուրքերը հանկարծակի նկատեցին Անդրանիկին ու սկսեցին գնդակների տարափ տեղալ նրա վրա։
Ականատեսները դեռևս մինչև վերջերս էլ զարմանքով էին հիշում այդ տեսարանը։Գնդակներն անընդհատ ու անդադար սուրում էին Անդրանիկի շուրջբոլորը,պարում գլխավերևում,անցնում ձիու փորի տակով,իշամեղուների պես բզզում ձիու սմբակների տակ,անցնում գնում։Իսկ նա`ճերմակ ձիավորն ասես գամվել էր ձիուն ու սլանում էր դեպի թշնամու դիրքերը։Ասկյարներից շատերը սարսափում էին այս տեսարանից,հրացանները գցած փախչում էին Հրաշք֊Ձիավորի սրընթաց գրոհից։ Այսպես է պատմում նրա քաջ զինվորներից մեկը`Աբրահամ Եղիազարյանը,որը մի հարյուր անգամ պատմել է #Կեզ գյուղի այդ հրաշքի մասին։ Անկեղծ ասած,չեմ հավատացել,կարծելով,թե նրա նախկին զինվորն անսահման սիրուց առասպելական պատմություն է հյուսել Անդրանիկ Զորավարի շուրջը։
Բայց երբ այդ մասին կարդացի Վահան Թոթովենցի հուշերում,այլևս ի չիք դարձավ հրաշապատումը և ես տեսա իրական ու քաջ մարդուն,մեծահզոր այրին,որ և առասպելական հերոս է,և այդպես էլ կա։
Սպիտակ ձին նստած թշնամու վրա գրոհում է Անդրանիկը։Նրա հետևից գնում են նրա ընտիր քաջերը
֊Սուրբ է,աստվածային,նրան գնդակ չի դիպչում,֊ոգևորված բացականչում էին հայ զինվորները։
Զորավարը թափով մոտենում է առաջին գծին, խառնաշփոթ գցում թշնամու դիրքերում,ապա ստիպված թողնում գրաված բնագիծը և ետ վերադառնում։Փոքր խմբով ի՞նչ կարող էր անել...
Հայոց դյուցազնին,չնայած իր մղած բազմաթիվ մարտերին,ոչ մի անգամ գնդակ չի կպել,երբե'ք,բացի Դիլմանից,երբ մի պատահական գնդակ ծակում է նրա աջ ոտքի մույկը`առանց ոտքը վնասելու։Եվ ոչ միայն հայ,այլև օտար աղբյուրները,ականատեսները Անդրանիկի գործունեությունը ներկայացնելիս,առաջինը նշում են նրա անխոցելիությունը,գրում,որ նա մղել է հազար կռիվ և միշտ հաղթող է դուրս եկել,նույնիսկ չի էլ վիրավորվել։ ✨️🦋
ՍՈՒՐԵՆ ՍԱՀԱԿՅԱՆ
Следующая публикация
Нет комментариев