_ Մի բաժակ պղտոր ջուր տուր նրանց,որ խմեն։
_ Ինչու՞։
_ Որովհետև մաքուր ջրից ախորժակը շատ է բացվում,և նորից են ջուր խմել ցանկանում։Այ իսկ պղտոր ջրից՝միանգամից հրաժարվում են։
_ Բայց ես չե՞մ կարող մարդկանց պղտոր ջուր հյուրասիրել։Ես այդպիսի մարդ չեմ։
_ Իսկ ինչպիսի՞ն ես։Բա՞րի ու կամեցո՞ղ։
_ Դե այո։
_ Գնահատո՞ւմ են բարությունդ,թե՞ օգտվում են դրանից։
_ Դե արդեն ասացի,որ փորձում են չարաշահել։
_ Այսինքն քեզ ցավեցնում են։Այնպես չէ՞։
_ Այո,այդպես է։
_ Իրականում բարի լինելը շատ բարդ է այս չարի դարում։Շատ քչերին է հաջողվում դիմակայել կյանքի փոձություններին և բարի մնալ։Բարությունը հատուկ է միայն ուժեղ մարդկանց։
_ Իսկ ի՞նչ անել այդ դեպքում։
_ Փորձիր նման մարդկանց հետ կոպիտ լինել,հակառակ դեպքում ինքդ կտուժես ամբողջ կյանքում։Հիշիր,երբ ծովի մեջ քար ենք գցում,որ նա ալիք տա,ծովն սկսում է այլայլվել։Այսինքն այն,ինչը մեզ հաճելի է,նրան ցավեցնում է։Եվ մինչև նրա կրկին զուլալվելը,նա փոխում է իր գույները։Այնպես որ,երբեք ուրիշին գոհացնելու համար,մի պղտորիր քո ներաշխարհը։Չէ՞ որ այն քո բազմաչարչար տարիների մեծ վաստակն է։Ոչ ոքի թույլ մի տուր,որ օգտվեն քո բարությունից։Բարի ու մեծահոգի լինելը վեհություն է,իսկ թույլ լինելը՝պարտություն...
Ցավոք սրտի այս դարում շատերն են օգտվում մարդկանց բարությունից,և սկսում են շահագործել նրանց։Բայց կան նաև շատ խելացի և բանիմաց մարդիկ,ովքեր գնահատում են բարությունը։Նրանք շնորհակալ մարդիկ են,ովքեր գնահատել գիտեն։
մտքի թռիչք
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев