АРМОНИМ...

Сен кўнгил боғимда, ёлғиз чечаксан,
Фақат, хазонларга бошини қўйган.
Умрим китобида ширин эртаксан,
Сен менинг армоним, кузга айланган !
Тарк этди орзулар, ширин туйғулар,
Бахт ҳам иккимиздан, мангуга тонган.
Ёмғирдек шивирлаб, томар қайғулар,
Сен менинг армоним, кўзимдан томган !
Юрак, тўкиб борар сўнгги охларин,
Афсуслар шодаси, бўйнимда тўлган.
Умрим, тополмайди энди баҳорин,
Сен менинг армоним, баҳорсиз қолган !
Бу не хол, унутмоқ бунчалар оғир,
Хотиранг жонимга ўйиб, ёзилган.
Кўксимда қовжираб бормоқда қабр,
Сен менинг армоним, дилга кўмилган !
Гул Баҳор.
Москва.09.02.2021.