єηɠ ɠσ'źαļ να ηαƒιѕ тυуɠ'υ. (Красиво сказано...)

Sog’inch sahifasin varaqlab sahar Subhidam saboga sog’inchim so’ylay. U abgor holimdan etkazsin habar, Olislarda tengsiz vaslingni kuylay. Sensiz soniyalar go'yo asrday, Sen bilan asrlar bir onda o’tar. Yuragim qo’lingda tutqun-asirday, Sendan chimdim mehrni kutar. Qiynama qiynalgan yarimta jonim Sog’inch gulhanida yonganim etar. Umidim visolingga etishgan onim, Hijron azoblari dilni tark etar.

Hayotdan shunchalar to`ygandim, Yurakdan xo`rsinib o`rtandim. Qadrimga shunchalar achidim, SHu zamon bir sizni o`ylardim. Har kuni ilojsiz kulardim, Kulganda ich-ichimdan yig`lardim. Siz borligiz uchungina yashardim, SHu zamon bir sizni o`ylardim. Endi qoldimi yashashdan maqsad, Yuribmanda to`plab o`zimga xasrat. Siz xam kettizku meni tashlab, SHu payit ham sizni esladim.

Nedir sevgi o'zi qiynar insonni. Uning ishqi tutgan yeru jahonni, Ayirar sevganu sevmagan jonni, Ne qilay oysiz tun yo'qsan yonimda. Oyxam xolimdan qayg'uda turar, Sevgidan ijozdir yuragimyig'lar, Naxotki beshavqat qalbimni tilar. Ne qilay oysiz tun yo'qsan yonimda. Qanchalar beshavqat xayotdir zolim, Qayg'udan yurgan zulmatdir yo'lim, Afsuski bevafo men sevgan yorim, Ne qilay oysiz tun yo'qsan yonimda. Qaytarmi ortiga xatosin bilib, Sevarmi yurakdan menga intilib, Ketgandi azobdan yuragim tilib, Ne qilay oysiz tun yo'qsan yonimda. Tuyg'udir bu sevgi cheksiz bilmagan, Sevgan insonni abad jondan qiynagan, Azobdir qalbdagi shirin tirnagan, Ne qilay oysiz tun yo'qsan yonimda.