ŞİƏNİN TARİXİ
"Şiə məzhəbinin tarixnə keçid almamışdan əvvəl şiə sözünün mənasını araşdırmağmız çox faydalı olardı:
Şiə sözünün lüğəti və istilahi mənası
"Şiə" sözü lüğətdə "müşayiət etmək, yəni ardınca getmək kimə isə kömək etmək və kimin isə rəhbərliyində olmaq" deməkdir. (Sihahul-luğət c.3 səh.156, Tacul-ərus "şəyəə" maddəsi, Lisanul-Ərəb "şəyəə" maddəsi)
"Şiə" sözü Qurani-Kərimidə iki mənada işlənmişdir:
1. İki nəfərin yaxud iki qurupun, biri digərinə tabe olmadan, eyni idiologiyada ya əməldə bir-biri ilə müvafiq olması. Qurani-Kərim Hz. İbrahim (ə) Hz. Nuhun (ə) şiəsi kimi tandırmışdır: (Nuhun) şiələrnidən birdə İbrahim idi". (Saffat sur.83) Halbu ki, Hz. İbrahim (ə) müstəqil şəriə
SALAVAT AYƏSİ
《ALLAH və mələkləri Peyğəmbərə salavat göndərirlər, ey mömünlər (siz də ) ona salvat və salam göndərin.》
(Əhzab sürəsi, ayə 56)
Quran təfsirçiləri də Peyğəmbərin (s.ə.v) hədislərindən isdifadə edərək,
Əhli-Beyt (ə)-ın kimlərdən ibarət olduğunu müəyyən etdi. Əli, Fatimə, Həsən və Hüseyn (ə) bizlərə tanıdırdılar. Bu ayədə (salavat ayəsində) isə Allah-Təala Peyğəmbər (s.) və onun Əhli-Beytinə (ə) salavat və salam göndərməyi vacib etmişdir. Qeyd edək ki, bu imtiyaz onlardan başqasına heç kimə məxsus deyildir. Bunun vasitəsi ilə Quran onların dəyər və məqamlarnı ucaltmışdı. Əsas məksədə budur ki, xalq onların rəhbərlik ləyaqətinə malik olduqlarını və ümmətin həyatındakı ila