Люция МОРТАЗИНА

КҮРШЕЛӘРГӘ
Булмас, димә, юк, димә,
Уф та димә, бар, димә.
Ялгыз кешегә ярдәм бирә,
Ходайдан телә генә.
Ялгызлар бит шулкадәр
Ярдәмен көтеп тора.
Аллаһыдан ярдәмнәрен
Ихлас ялварып сора.
Күршеләрең изге булса,
Бары да әйбәт булыр,
Кирәк чакта, авыр чакта
Ярдәм кулларын сузар.
Ялгызлык җылы сүз көтә,
Өмет итә ярдәмгә.
Чын күңелдән рәхмәт әйтә
Ярдәмнәрен биргәндә.