1.

Истифодабурдани афьён ин харом аст. (20-06)
2. Дасти олимро буса кардан чоиз аст, агар хакикатгу бошад. (20-09)
3. Никохро дар хама руз кардан – чоиз аст.(20-11)
4. Худованд исрофкорро дуст намедорад, исрофкор бародари шайтон
аст. (20-13)
5. Ислом харом мегардонад он сурудхое ки, хеч маъно ва фоида
ба Ислом надорад. (20-22)
6. Зан бо марди бегона бояд якчоя ракс накунад. (20-23)
7. Агар илочаш бошад, хуни кофирро бар мусалмон нарезед. (20-26)
8. Ангуштарин аз охан, мис, тилло – чоиз нест, гайр аз чаллаи нукра.
(20-27)
9. Молро забх кардан, ва аз мак хун резад – халол аст. (20-29)
10.Хафт аъзои хайвон харом аст: хуни аз мак, холати наринаи хайвон,
холати хайвони мода, мояи хайвон, талха, хучук ва гудук. (20-31)
11.Барои хондани суннат, аъзон шарт нест, аъзон барои намози фарз
аст. (20-35)
12.Аузу биллохи минашшайтони рачим, Бисмиллохир Рахмонир Рахим
ё Аюхаллазина амо нустаино бисабри ва салот, инналоха маъа
собирин. (20-53)
13.Эмом Бухори номаш Мухаммад ибни Исмоил буд. Соли 194 хичри
тавалуд шудааст 256 хичри вафот кардаги аст (62 сол хаёт дидааст).
Аз байни 600 хазор хадис, 7257 хадисаш дар Сахех аль Бухори аст, 4
хазор хадисаш бе такрор аст.(21-17)
14.Эмом Муслим- ибни Хочот Найшопури соли тавалудашро 204 ё 206
ё 216 хичри мегуянд, 4 хазор хадис чамъ кардагиаст ва бисьёраш
такрор мешавад.(21-21)
15.Дар давраи Хорун ар Рашид – Зиндики хазор хадисхои дуруг аз
номи худаш дар хадисхой пайгамбар дохил карда буд (21-24)
16.Намоз бояд бо хузур хонда шавад, дузди намоз нашавед, рукуъ ва
саждаро дуруст ва пурра кунед. (21-33)
17.Рафтани зан ба мазор – ман аст, дуруст нест. Буса кардани хишт ва
санги мазор ин ширк аст, гунахкор мешавед. (21-36)
18.Хазрати Амирчон бандаи Худо буд. (21-37)
19.Фарзанд дар чашмаи мазори Хазрати Султон нест, ин ширк аст. (21-
39)
20.Аз як кабристон 30 ё 40 сол гузарад аз охирон мурда, баъд мумкин
аст ки кабристонро ружд кунанд ва иморат созанд. (21-44)
21.Хазрати Нух ва Лута – заношон кофир будаанд. (21-52)
22.Духтарро аз чор чихат хуш мекунед: барои мол, барои зебо буданаш,
барои вазивадориаш ва барои диндор буданаш, аз хама хубаш
духтари диндорро гиред, хонаатон обод мешавад. (хадиси сахех
Аль-Бухори) (22-09) 15
23.Касе дар тарафи рости Эмом аст савобаш бисьёртар аст. (22-13)
24.Умари Хайём вай файласуф буд, олим буд, шеърхои вай факат дар
боби тавхид буд, ишки ба павардигор дорад на ба хамр ва май. (22-
15)
25.Ин дуньё зироатгох аст, калиди бихишт ин ибодат ва намоз аст. (22-
23)
26.Либос хусни инсонро мебардорад, либосхои зебо пушед. (22-28)
27.Либоси бо сурат напушед – чоиз нест. (22-29)
28.Либоси сурх напушед, сафед, сиёх, сабз пушед ин рангхоро
пайгамбар дуст медошт. (22-31)
29.Соатро дуруст гуед, мисол 1-17 бошад, 1-20 нагуед ки дуруггу
мешавед, гунох мегиред. (22-32)
30.Туйро байни идхои Рамазон ва Курбон кунед, ягон залал надорад –
чоиз аст. (22-34)
31.Хадиси сахех барои «гапи зан» (Хусрав ва Ширин) (22-37)
32.Масъаларо аз пешво, устод, олим пурсед, аз зан напурсед. (22-41)
33.Дар туй оятхои Куръон хондан чоиз аст, хуб аст, баракат аст. (22-42)
34.Салавот: «Аллохума сали ало Мухаммад, ва ало оли Мухаммад».
Банда агар дуруд бар Мухаммад гуяд, Худованд ба у 10 савоб дар
номаи амволаш китобат мешавад, ба хар як салавоти гуфтагиаш. (22-
52)
35.Пайгамбархо Чабраилро бо чашм мебинанад. (23-08)
36.Оятхои Куръон сураи «Калам» пораи 29 Куръон (23-14)
37.Рузи киёмат мардхо ва занхо дар холати уриён мехезанд, лучи
модарзод мехезанд, хар як инсон мегуяд вой чони худам, агар
падараш дар наздаш бошад – он тараф нигох намекунад. (23-25)
38.Дар дуньё 6,5 милиард одам зиндаги кунад, нуки ангуштонаш
дигаргун аст.(23-29)
39.Хазрати Умар хакикатгу буд, барои хамин рафик надошт. (23-51)
40.Рузи киёмат он касоне ки Куръонхон хастанд, дар шафоати китоб
хастанд. (24-05)
41.Гипноз ин сехр аст – харом аст дар Ислом. (24-11)
42.Курхат чоиз нест, дуо бар Оллох кунед. (24-16)
43.Хурдани тухм дар Рамазон хеч боке надорад, хеч залал нест. (24-17)
44.Дар кушоданируза саросема бошед, тез кушоед. (хадис) (24-19)
45.Чавобнома дар кабр ба маит хеч фоида надорад. (24-28)
46.Олимхо дарачаи хоса доранд дар Ислом. (24-31)
47.Ба зани бегона ва никохрас мард бояд нигох накунад, ваз ан хам
бояд ба суи мард бо чашми бо шахват бояд нигох накунад. (24-36)
48.Саршавии зино аз назар кардан сар мешавад. (24-38)
49.Як бор нигох кардан бо тарафи зан ин залал надорад, вале бори
дуввум нигох ин залал аст. (24-39)
50. Абу Хурайра номаш Абду Шамс дар давраи чохилият, Расули
Акрам номашро Абдурахмон монд. (24-45) 16
51.Абухурайра на зан дошт на фарзанд, факат дар наздикии Расули
Акрам буд.
52.Сузан задан дар никох – ин бидъат аст, ин амали нодуруст аст. (24-
52)
53.Дар хона намозхои суннат ва нофила хонда мешавад ин хуб аст,
намози фарзро дар масчид хонда шавад. (24-53)
54.Хатми Куръон аз хатми Хуча афзалтар аст, сураи Таборак ва се бор
сураи Ихлос хонед. (24-55)
55.Паст гуфтани омин суннат аст. (24-58)
56.Такдир – дар чавоби ин тамоми муфассирхо ва олимон очиз хастанд.
(25-09)
57.Дар сураи «Тагобун» оятхои аввалин Оллох мегуяд, баъзе бандахоро
муъмин мекунам, баъзеоша – кофир мекунам. (25-11)
58.Агар такдираш кофир бошад, амали хайр чи фоида дорад? Хеч кас
амали хайр карда наметавонад, агар розигии Оллох набошад, такдир
хамин аст. (25-12)
59.Аз барои хар кас мерасад, он чизеро ки ният мекунад – мегуяд
Расули Акрам (хадис) (25-17)
60.Мунофик онхо хастанд: касе ба амонат хиёнат мекунад, касе дуруг
мегуяд, касе ахду паймон мебандад ва вафо намекунад, касе дашном
медихад ва чанчол мекунад. (25-20)
61.Касе донишу фахмиш надорад – он баракат надорад, ва аз у фоида
нест, вай чохил аст. (25-22)
62.Дар табак хурок хурдан савоб аст, баракат дорад. (25-24)
63.Хадж факат зиёрати Каъба аст. (25-30)
64.Сузан задан дар никох ин хурофот аст, мумкин нест. ( 25-33)
65. Додани пул ба духтархо дар никох - ин исроф аст, дуруст нест. (25-
33)
66.Шоири ин галат нест, агар дар шеърхо сухани дуруг набошад,
насихат дошта бошад, таълим дошта бошад дуруст аст. (25-38)
67.Сурат гирифтан дар зарурат барои документ – дуруст аст, сурат бе
худа бошад – исроф аст, харом аст. (25-39)
68.Илми ладуни ин илми Худодод аст, илми бе устод, илми гайби аст.
(25-41)
69.Эмоми Аъзам – раиси эмомхо аст, мазхаби аз хама бехтарин аст. (25-
43)
70.Аксари дуньё дар мазхаби Абу Ханифа хастанд. (25-43)
71.Шиа ин равиаи галат ва хато аст. (25-44)
72.Дар мазхаби Эмом Хамбали Ахмад, Эмом Молик ва Эмом Шофии
будан галат нест. (25-44)
73.Мурги марчон яъне индук – халол аст. (25-45)
74.Эшон яъне Саидзода аз авлоди пайгамбар аст. (25-47)
75.Духтари эшона гирифтан чоиз аст, дуруст аст. (25-48) 17
76.Ислом доштан шарт аст дар зангири, на эшон будан ё миллат
парастидан. (25-49)
77.Дар рузи чумъа Оллох бобои Одамро аз хок сохт, ва дар хамин руз
ба бихишт дохил кард. (26-20) Дар бораи мохи Рамазон, рузи чумъа
(26-00 то 26-59)
78. Олимхо дар Ислом дарачаи хоса доранд. (27-06)
79. Дар холати Амри Маъруф будан, хондани тахьяи масчид – макрух
аст. (27-08)
80. Модари ки фарзандаш аз дуньё гузашта бошад, хурдани таом байни
асру шом хеч залал надорад., чоиз аст. (27-10)
81.Касе худашро ба катл мерасонад ин гунахкор аст, амри Оллохро
гуш намекунад. (27-11)
82. Хаёт ин неъмати Иллохи ат. (27-15)
83. Дар холати намози танхогузор дар вакти сажда – дуо кунед
иншаоллох дуои шумо кабул мегардад. (27-19)
84.Мусофир бошад руза бихурад чоиз аст. (27-20)
85.Шарт нест ки Эмом зан дошта бошад. (27-21)
86.Олим аз кории Куръон 1000 бор мартабааш болотар аст. (27-22)
87. Дар лахат мондани хишти пухта ва тахта чоиз нест. (27-40)
88. Бе даъват ба нони саадака ва хайр рафтан дуруст нест. (27-41)
89.Гайбат аз хама гунохи калон аст. (27-54)
90.Чомаи намози остинаш сухта бошад, намоз хондан чоиз аст, лекин
дар намоз либоси олуфта бошад ин хубтар аст. (28-08)
91.Хар мусибати бар сари одам меояд, он ба фармони Оллох меояд, ин
ба такдир вобаста аст. (28-10)
92. Аврат бояд намозашро росто хонад. (28-14)
93. Баъд аз мохи Рамазон, мохи Шаввал аст, агар 6 рузи авали ин мохро
банда гирад, баробари 366 руз руза гирифтаги аст. (28-21)
94.Баъди никох, баровардани арус бо фата, никох бурида мешавад, аз
сари нав никох кардан лозим аст. (28-26)
95.Куръон бо харфи кирилики хонда шавад, савоб мегирад. (28-31)
96.Сафедкунандаи дил ин зикри Оллох аст. (28-34)
97.мурдаро тез гуронидан ин суннат аст, чи шаб бошад, чи руз.
Омадани хешу табор дар атрофи мурда ин на фарх асту на вочиб.
(28-37)
98.Шеър барои хочи Мирзо. ((28-39)
99.Барои одами бемор чи гунна намоз хонад, рухсат аст. (28-42)
100.Зане ки дар хонатанхо бошад, бо вай гап задан мумкин нест. (28-43)
101. Муи сарро хина кардан чоиз аст. Муи сар, ришро ранг кунед.
(хадис) (28-49)
102. Ранги сиёх накунед. Барои муджохид ранги сиёх кардан чоиз аст.
Сурма кашидан дар чашм ин суннати пайгамбар аст. (28-51)
103. Некихои банда гуноххро гум мекунад (ояти Куръон) (28-54) 18
104. Намозхои казои хондан вочиб аст, агар чанд сол нахонда бошед,
хисоб кардан даркор ва хондан лозим аст. (28-56)
105. Агар ба зан талок дода шавад бе шохид – вай зан талок аст. (28-58)
106. Мурда хеч каса намекашад. (28-60)
107. Фарзанд агар аз дуньё гузарад, падар бояд бо дасти худ
фарзандашро дар лахат бимонад ва дуо кунад. (28-61)
108. Дар раднома ояти Куръон бошад гирифтанаш чоиз аст, вале дар
дарунаш накша бошад – чоиз нест. (28-62)
109. Хадис барои Абузари Гафори – дидани руи пайгамбар. (29-12)
110. Танхои бехтар аст ки дар гурухи одамони баъд нишастан. (29-18)
111. Сухан гуфтан, панд гуфтан бехтар аст аз сукут. (29-19)
112. Вале сукут бехтар аст аз забони дурушт, дили бандаро озор додан.
(29-19)
113. Рафик бози ва чура бози хуб нест. (29-24)
114. Дар Ислом касам ба номи Оллох аст – халос, дигар хел касам дар
Ислом чоиз нест, дигар хел касам хурдан ба нон, ба мазор ин ширк
овардан аст. (29-27)
115. Худоаванд ширки дар Оллохро намебахшад. (29-28)
116. Дар хонае ки мурда мешавад то 3 руз бояд дар ин хона пухту паз
нашавад ва баин хона хурок ва нон равон кардан лозим аст. (29-30)
117. Духтари ба сини аруси расида бошад, падар бояд эълон кунад ин
суннат аст, ва хислатхои духтарро ва камбудихояшро гуфтан лозим аст.
(29-32)
118. Имон оварда бошед аз гумон пархез кунед, гумон ин сухани
дуругтарин аст. (29-34)
119. Агар баъди хонадори кардан модар бе обози(гусл) метавонад ки аз
пистони худаш ба фарзандаш шир дихад, боке надорад, лекин
пистонашро шуяд баъд шир дихад боз хубтар аст. (29-36)
120. Хизмати падару- модар савобаш аз савоби хадж, аз савоби намоз,
аз савоби джиход – зиёдтар аст. (хадис ) (29-38)
121. Агар хохед аз фарзандон эхтирому неки бинед, эхтироми падару-
модарро зиёд кунед. (29-39)
122. Куръонро бо забони точики хондан савоб дорад. (29-42)
123. Хама барои як касс, як касс барои хама – ин шиори Мухаммад,
шиори Ислом аст. (29-44)
124. Худованд худаш зебо аст, зебогира дуст медорад, банда бояд
олуфта бошад, хона бояд тоза бошад. (29-55)
125. Гусфанд аз хурдиаш шири хар хурад, ин гусфанд халол аст. (29-
59)
126. Ду олим бошад яктоаш ришдор дигараш бе риш, ришдор дар
намоз пеш медарояд. (29-60)
127. Риш ин аз суннатхои пайгамбари аст, брута калта кунед, ришро
дароз ва олуфта кунед. (29-61) 19
128. Газалхо ва сурудхои Одина Хошимов чихати тарбияви доранд,
гуш карданаш дар Ислом чоиз аст. (29-62)
129. Раббано отийно фи дуньё хасана ва фил охирати хасана ва кино
азобанор бирахматика ё архамар рохимин. (дуо) (30-02)
130. Дари тавбаи Парвардигор хамеша кушода аст, хар вакте тавба
кунед иншаоллох кабул мегардад (30-04)
131. Тамоми фарзанди одам хаток ор аст, бехтарини хатокор ин
тавбакунанда аст. (30-06)
132. Шахсе ният карда бошад аз занаш чудо намешавад, то бо лавзаш
«талок» нагуяд, аз занаш чудо нест. (30-14)
133. Аз барои хар шахс мерасад савоб агар ният аз барои Оллох бошад.
(30-15)
134. Дар чанги Ухуд – пайгамбарро чехраашро хунолуд карданд, вале
асирхоро ба катл нарасонидан. (30-19)
135. Пушаймони – ин кафорати гунох аст. (30-20)
136. Кассета ва суруд агар тарбияви бошанд гуш карданашон боке
надорад. (30-23)
137. Чашм расидан – хак аст. Чашм бар банда мерасад. Охири сураи
«нун». (30-23)
138. Чашм уштурро ба дег чо мекунад, ва чашм инсонро ба
кабр чо мекунад. (хадис) (30-24)
139. Мураи чашми, чуби туг ин ширк аст, нигох намедорад. Аз чашм
расидан банда бояд сурахои «фалак»,»ихлос» ва сураи «нос» хонад
инхо нигох медоранд. (30-25)
140. Чоруби мазор барои бемор фоида намекунад, пеши табиб равед –
шифо меёбед, вале агар зиён бошад пеши олим равед, ояти Куръон
хонад, иншаоллох шифо меёбед. (30-27)
141. Хеч гох зан бояд бо марди бегона гап назанад, гунахкор мешавад.
(30-30)
142. Пеши щирбиринч хестан чоиз нест, нахезед. (30-35)
143. Бародар хак надорад ки зани бародарашро лат кунад,
факат шавхар хак дорад. (30-38)
144. Закоти молро бародар ба бародар, бародар ба хохар додан чоиз
аст, вале закоти мол ба падару модар, ва фарзандон додан чоиз нест.
(30-39)
145. Бачаи бе зан агар олим бошад хак дорад дар намоз пеш дарояд.
(30-40)
146. Манзили бобои Одам мегуянд дар Хиндустон аст. (30-43)
147. Касе ду духтарчаро тарбия мекунад, фардо рузи киёмат дар барии
пайгамбар мебошад. (хадис) (30-46)
148. Фарзанди худро дар пеши худ навози шва дустдори накунед. (30-
49)
149. Панчшанбеги дар ягон хадис ва ояти Куръон гуфтаги нест, ва
панчшанбеги дар Ислом нест. (31-06) 20
150. Ба одами карздор закоти мол додан дуруст нест. (31-13)
151. Закоти мол аз 1000 долар – 25 долар додан даркор (2,5%) дар як
сол (31-14)
152. Закоти мол ба падару мода рва фарзандон додан чоиз нест, ба
хохару бародар чоиз аст, агар онхо эхтиёч дошта бошанд. (31-15)
153. Закот пайвасткунандаи банда ба Ислом аст. Хондани намоз,
гирифтани Руза бе додани закоти мол савобият надорад. (31-15)
154. Дар кади рохи мардум, дар рахгузар нанишинед. (хадис) (31-17)
155. Дар холатхои газаб, масти ва мачбури мард занашро талок кунад,
талок вокеъ мешавад. (31-22)
156. Намози хуфтан ва витри вочибро шаб баъд аз хоб соати 3ё4 шаб
хезад ва хонад чоиз аст. (31-25)
157. Дар хона мурда шуда бошад то як сол дар телевизион факат ахбор
ё амри маъруф тамошо ва гуш кунад чоиз аст. (31-26)
158. Курткаи кожинка аз пусти хуг, хирс пушидан чоиз нест. (31-27)
159. Олим агар инвалид бошад дар намоз пеш дарояд чоиз аст, агар
олими солим дар он вакт набошад. (31-31)
160. Агар мулло ё олим фарзандаш ва занаш хичоб напушад, ин олим
дар намоз пеш дарояд дуруст аст, агар олим ё пешвои дигар набошад.
(31-32)
161. Дар кади рох нишастани зан дуруст нест. (31-34)
162. Агар мусалмон мункаротро ва кори нодурустро мебинад бояд бо
дастхояш онро таъгир дихад, ва агарна кудрат надошта бошад бо
забонаш таъгир дихад яъне сухбат кунад. (31-34)
163. Касе бародарашро дашном медихад – фосик аст. (31-36)
164. Дар Ислом чила нишастан нест. (31-40)
165. Шахтоз ин хурофот аст, харом аст. (31-41)
166. Тахтзан, курпафарор ин горат аст. (31-43)
167. Бо духтари Бадахшони, Руси – имон дошта бошад бо зани
гирифтанаш чоиз аст. (31-45)
168. Дар Ислом милат ва насаб шарт нест. (31-45)
169. Рузи чумъа дарсхои институт ва мактабро тарк накунед, дар хона
омада пешин хонед. (31-49)
170. Агар чавон бо зани худаш хонадори карда натавонад, вай джинн
дорад – омада меши домулло ояти Куръон ба он бихонанд, иншаоллох
саломатиаш хуб мешавад. (31-54)
171. Кассам факат ба Оллох аст, гайри Оллох ягон кассами дигар нест.
(31-55)
172. Дар чои дуои Кунут дар намоз як бор ин дуоро хонед: «Раббано
отйно фи дуньё хасана ва фил охирати хасана ва кино азобанор» -
дуруст аст, дар фатво аминро мегуянд. (31-56)
173. Болои курпача намоз хондан чоиз аст, агар курпача намози бошад.
(31-57) 21
174. Нишастани офтоб казо шудани намози асрро хабар намедихад, ин
барои Арабистон хаст. То намози шом агар 20 дакика монда бошад,
хондани намози аср чоиз аст, вале чанд кадар намози аср бар вакт
хонда шавад, савобаш хело зиёд аст. (32-06)
175. Дар намози казои аъзон гуфтан лозим аст. Дар хар вакт хондани
намози казои чоиз хаст, гайр аз 3 вакт: а) офтоб баромадан; б)киём; в)
офтоб нишастан; - дар ин вактхо агар банда намоз хонад ин холати
макрухи намоз аст, бо карохият сахеъ мешавад. (32-08)
176. Курта, шим, чома бо пули харом харида бошанд ё ин ки дузди
бошад – ин либосхо харом хастанд, бо ин либос намоз кабул
намешавад. (32-10)
177. Мусалмон бояд дузд набошад, харомхур набошад. (32-10)
178. Мусалмон бояд халолро аз харом чудо кунад. (32-13)
179. Падар дар гуши фарзандаш аъзон гуяд, хуш ба холи он падар. (32-
14)
180. Мурдан ё намурдан ин такдир аст, бо хукми Оллох аст. (32-15)
181. Муи сари фарзанди нав шудаги то 7 рузаги бояд тарошида шавад
ва микдори муи сараш бояд тилло садака дода шавад, ва 2-юм хакика
дода шавад: писар бошад – 2 гусфанд хом талош карда шавад, духтар
бошад – 1 гусфанд хом талош, ё ин микдор нони хайрия карда шавад.
(32-16)
182. Дегро сафед кардан дар хонаи мурдадор баъд аз 3 руз, ин аз
Ислом нест. (32-20)
183. Касе исрофкор аст бародари шайтон аст, шайтон кофир аст. (32-
21)
184. Хайру эхсон кунед, агар шароитатон бошад. (32-22)
185. Бо кардани гусл – намоз хондан чоиз аст, тахорат вокеъ шуда аст,
тахорати дуюмбора хочат нест. (32-26)
186. Бо Али Парвардигор 3 чиз дода буд: а)Фотимаро бо зани, ки
духтари пайгамбар буд, ва Фотима сардори занон дар бихишт аст. б) ду
фарзанд Эмом Хасан ва Эмом Хисайн ки сардори чавонон дар бихишт
хастанд. в) домоди пайгамбар будан. (32-28)
189. Намози казои ин вочиб аст. (32-29)
190. Вакте намоз хондан чуб мондан зиёда аз 50 см аз чойнамоз дуртар
бошад, гавсиаш аз нарчилик зиёд бошад – ин сифра аст. Сифра бояд
хобондаги набошад, бояд росто бошад. Сифра – курси мондан , таксари
мондан чоиз аст. (32-31)
191. Дар чое даъват карда бошанд равед, даъват накарда бошанд –
наравед. (32-32)
192. Баъди кашидани нос ва сигарет тахорат кардан лозим аст. (32-34)
193. Гирифтани зани калон аз мард чоиз аст, пайгамбарамон занаш 15
сол калонтар буд. (32-37)
194. Мурдани одами болиг бо кудак якчоя чаноза кардан дар Ислом
чоиз аст. (32-46) 22
195. Хондани чанозаи 3-4 одам якчоя аз 12 сола боло бошанд – чоиз
аст. (32-47)
196. Касе гайбат кунад бародарашро – Худованд некихои уро мегирад,
ин тухфа аст ба он банда. (32-47)
197. Худованд мефармояд дар Куръон 25 пайгамбар зикр шуда аст.
(32-49)
198. Хабиби Худо гуфтаанд (хадис) Абу зар ривоят мекунад ки:
124000 пайгамбар гузашта аст, - 313-аш Расул буданд.
Дар Куръон ин пайгамбарон омадаанд: Одам, Идрис, Нух, Худ, Солех,
Иброхим, Лут, Исмоил, Исхок, Яъкуб, Юсуф, Айюб, Шуайб, Мусо,
Хорун, Юнус, Довуд, Сулаймон, Ильёс, Ясаъ, Закариё, Яхъё, Исо,
Зулкафл ва Мухаммади Мустафо салаллохи алайхи ва салам. (32-51)
199. Дар хамо якчоя обози накунед, гунахкор мешавед. (32-52)
200. Дар рузи ид 100 дона ё 1000 дона тухм дихи баробари як гусфанд
нест. (32-54)
201. Дар хар вакт, дар хар руз либос шустан чоиз аст. (32-55)
202. Аврох ягон мадад карда наметавонад, Оллох мададгор аст. (32-59)
203. Ё Алишери Худо гуфтан ин куфр аст, ё Оллох гуфтан лозим аст.
(32-60)
204. Бехтарин руз ин рузи чумъа аст, салавот фиристед ба
Мухаммад С.А.С. (33-03)
205. Хаар чизе ки акли одамро гум мекунад инро хамр мегуянд. Инна
мал хамр. Хамр – ин харом аст. (33-04)
206. Дуст доштани Расули Акрам ин нишонаи мухаббат бар Оллох аст,
хама гунохояш бахшида мешавад, номаи амолаш сафед мегардад.
(33-06)
207. Дуо: « Раббано отийно фи дуньё хасана, ва фил охирати хасана,
ва кино азобанор, бирахматика ё архамар рохимин.» Омин. (33-
08)
208. «Ло зарара ва ло зирора фил Ислом.» - Ба кассе зарар нарасон, ва
аз чизе зарар набин. Ин шиори Ислом аст. (33-10)
209. Худованд аз се кор рози аст: а) ибодати Оллох ва ба Худо ширк
наёред.
б) мусалмон мусалмонро дуст дорад, ва иттифок бошед. в) раисхоро
ва сардорхора насихат кардан. (33-13)
210. Худованд се чизро бад мебинад: а) гуфтанд ё мегуянд; б) бисьёр
савол додан;
в) худкуши кардан. (33-24)
211. Аз пули харом хурдан, агар гушти гусфанд бошад, вай харом аст.
(33-33)
212. Закоти мол додан ин фарз аст – 2,5% додан дар як сол. (33-40)
213. Кассе закот намедихад у намоз ва ибодат надорад. 23
214. Хаар кассе мушкилот дошта бошад бояд хар сахар ва бегох ин
калимотро 7 бор такрор кунад. « Хасбияллоху Ло Илоха илоху ва
алайхи тавакалту ва хува рабил аршил азим» (33-42)
215. Дар ду вакт дуо дар назди Оллох кабул мешавад: ними шаб соати
3-4, ва аз паси хар як намози фарз. (33-45)
216. Зани руси китобиро гирифтан чоиз аст, вале зани мусалмон гиред
боз хубтар аст. ( 33-49)
217. Дар Ислом миллат хеч ахмият надорад, мусалмон будан шарт аст.
(33-54)
218. Шикам гурусна бошад ва вакти намоз бошад, аввал хурок хуред
баъд намоз хонед. (33-59)