Җанын күрәм, эчтән елаган..

Суытса да бераз салкын яңгыр,
Күктә язгы кояш елмайган,
Җылыныпмы җитми күңелләре,
Бүген яз да, күрәм, турсайган,
Юкса күпме җанга өмет салып,
Атна буе көлеп карады.
-Хәзер диеп, җылы җиле очып,
Җирдә калган карын ялады.
Акмаса да гөрләвекләр шаулап,
Җылы гына сөйде аркадан,
Бөре шытты куак ботагында,
Зөбәрҗәтәй яшел алкалар.
Кошлар кайтты туган якларына,
Эрегән күл өстен урады.
Дәртле хисләр салып йөрәкләргә
Җанның, тынычлыгын урлады.
Тик нигә ул бүген суык караш?
Бары битлек кенә елмайган,
Хәтерләп күк илдә
сугыш тынмый,
Эчтән җанын күрәм,
елаган..
Рамзис Мишәр.