არ უნდა ვწერდე ახლა ამ პოსტს...

მაგრამ ხდება ისე რომ ვეღარ
ერევი შენს თავს,შენს
გრძნობებს... იცი,რომ საერთოდ არ
ახსოვხარ.. არც აინტერესებ.. მით
უმეტეს,არც ენატრები... შენ კი
მაინც გეფიქრება მასზე.... შენდა
უნებურად,მაინც... დღე ყველა
ფიქრს ერევი,იღიმი,ყურადღება
სხვა რამეზე გადაგაქვს... მაგრამ
ღამე რთულია :))ღამის ფიქრებს
ვერსად წაუხვალ.. ჩიხში ყავხარ
მომწყვდეული თითქოს((( ვერსად
გაურბიხარ... და რა ქნა არ იცი...
ერთი რამ ვიცი მხოლოდ :"არ
მჭირდება ის,ვისაც არ ვჭირდები
მე !" : ) შევეცდები ძლიერი ვიყო...
მის გარეშე მინდა ყველაფერი...
ბედნიერებაც კი !!!