★ Шеър азиз олам аро...

Et cetera * У ювиб олади гуноҳларини онасининг кўзёши билан… * Суяк сурар… тақдир ҳам. * Сўнгги япроқ каби осилиб турар вужудда юрак – юпун умид. * Кўнгил бу кеча ҳам уйда ётмади. * Вақт кун бўлиб, кўзёшлар бўлиб, қоча бошлар вужуддан, армон эса – тузалмайдиган бемор ташхиси. * Худо билан менинг орамга суқилиб туради тинмай бировлар. * дан Вақт айирар ҳамма нарса ни. * Ҳар бир айтган сўзим ўзимга келтирган шак бўлар. Одам қилса, шак мени бир куни одам қилади. * Тушларимда учмай қўйдим сўнгги кунларда, оёғимга тошдай осилар гуноҳсиз кунларнинг енгил залвори. * Ёзилмаган шеърлар гуноҳи қандоқ ювилар? * Сен аёлга беролмай қолиб кетган ба

Men ham bandasiman Ollohning, axir, Yo‘lingda ko‘ndalang turibman – faqir. Hatlab o‘tolmaysan, Haqqa hadding yo‘q, Qahhorning qahriday yo‘q o‘tli qahr. Jabr etolmaysan Jabbordan o‘tib, Garchi jabring jondan to‘ydiraverar. Tangri gunohimni xazonday to‘kib, Meni farishtaday suydiraverar. Shunchalar salmoqli Vafoning yuki, Ko‘tarsang kuch berar senga kuchidan. Kechaman deysan-u, ko‘zimga cho‘kib, Jonimni asraysan joning ichida. Ketaman desang-da, qaytib kelasan, Tirik ko‘zlarimni yopa olmaysan. Yaxshiginam, o‘zing yaxshi bilasan, Mendan yaxshisini topa olmaysan!!! Shamsiya.

Chiroqlar - zulmatga sanchilgan kamon, Bu yerdan ko‘rinmas ko‘kning hiloli. Chinor yaprog‘ida kuz titrar, hamon - Meni tark etmaydi gulning xayoli. Sukunat to‘rida shahar shovqini - Baliqdek sapchiydi ko‘nglim yuziga. Yurakka sig‘magan sog‘inch shavqini Darbon kuz o‘tkazmas - qaytar iziga. Eslamaslik mahol, eslamoq malol, Hayrat bandidagi mitti yaproqni. Qanday unutayin, qiynar shu savol, Ko‘ksimga kamondek botgan chiroqni?! Vohid Luqmon.

Бу тор хона эмас, балки бу осмон, Юлдузларни гулдай сочмоқда шамол. Юрагимга етиб келдингми омон, Эшикка суяниб жилмайган аёл?! Руҳимда олмалар гуллайди тўлиб, Ногаҳон гуллаган эшик сингари. Тафтли қўлларингдан тутмоқчи бўлиб, Юлдузлар қитиғин қўзғар қўлларим. Менинг дунёларим қанча бетартиб, Сенинг дунёларинг шунча саришта. Бекасиз самога бергали тартиб, Ортингдан келмоқда қирқ минг фаришта. Бу тор хона эмас, балки бу осмон, Юлдузлар нуридан тўйинган хаёл, Қушлар тумшуғида титраб турар тонг, Эшикка суяниб жилмаяр аёл. Руҳимдан булоқлар чиқади сизиб, Ногоҳ эриётган эшик сингари. Мадонна суратин туради чизиб, Кўзёш рангларини териб кўзларим. Қирқ ўрим сочининг ва

Mening g`animlarim bulutdan ham ko`p, Ortimdan soyadek yurishar to`p-to`p, Salomat ekanim ham bir g`animat, O`p meni, sevgilim, o`p, so`nggi bor o`p. Ko`ngil yig`lar, qara ko`zlar tonmoqda, Ko`kragimga ko`ksing qo`ygin - yonmoqda, Chayqalib turipti ruhim tamoqda, O`p meni, sevgilim, o`p, so`nggi bor o`p. Ey mening jallodim, ey mehribonim, Ko`kim tuproq mening, tuproq - osmonim, Tilimning uchida turipti jonim, O`p meni, sevgilim, o`p, so`nggi bor o`p. Tun deganlari bu - tilsiz bir tilsim, Tushi to`liq cho`g`mi, o`qmi, kim bilsin? Tongda turarmanmi-yo`qmi, kim bilsin?.. O`p meni, sevgilim, o`p, so`nggi bor o`p. Jon shunday uzilsa, bu - oson o`lmoq, Sevsang, sitamingdan

Bisotiimni bog’da bir halol, Kapalakka almashaman men. Hayotimni ko’kdagi zilol Kamalakka almashaman men. Yog’dularga cho’milgan shahar Betonlari biqinni chaqar. Uyim qasr bo’lsa ham agar, Guvalakka almashaman men. Shoirlikni suymaydi jinim, Menga havas qilmagin, inim. Shuhratimni totli bir tilim Handalakka almashaman men. Muhammad Yusuf

ТАРИХИЙ ОНГ Чумолидан баттарроқсан сен, вақт ўтар жисмингни янчиб. Икки кўзинг — иккита кучук, қаролмайсан атрофга ранжиб. Кўксингдаги Муқанна билан ўзлигингга қарадингми, айт?! Мушт зарурроқ, бўлган маҳалда ёздинг гўзал шеърларни фақат. Сен бечора, нотавон кимса — макон қилдинг гуллар ортини, кўзинг юмиб, тилингни тишлаб, тинглаяпсан одам дардини. Сен ботирлар наслидан эмас, қандай чидар пойингда роҳлар!? Ҳалок бўлган ботирлар жангда. тирик қолган фақат қўрқоқлар! Шавкат Рахмон.

Йўлсиз ўрмон оғочлари шовуллар, Кўҳна жароҳатга туз сепар ўрмон. Тепамда юргун ой-ғариба увлар, Гизли хаёл инграр холос беармон. Кўзларинг қаърида синиқ бир нола, Балким қафас ичра уйғонган наво, Балким тошлиқларда қон ютган лола, Йўқ, ҳавоси сўриб олинган ҳаво. Йўқ, сен эй, адашган кемани чорла, Ойнинг оқ сочларин севиб тарагил, Кошки сувга чўксам. Чўкмасман. Сен бор. Кошки ўтда куйсам, Куймасман. Сен бор. Сен борсан. Сен борсан. Офтобим, порла, Кўзларингда ёниб битай, севгилим. Рауф Парфи.

Бўлса ҳамки тахир ва аччиқ, яширмасдан бор йўқ айбимни, ҳаёт, босдим босдим лабингга қаттиқ ҳароратга ташна лабимни. Очиқ кулиб, сўйлаб ёруғ сўз, қуёш, ерга шукрона айта, мен ҳар кеча юмяпман кўз, туғиляпман ҳар сафар қайта. Шавкат Рахмон.

Мен йўғимда… Гуллар очилар ташна бўлиб салқин елларга. Майин, тиниқ бўйлар сочилар ёлғизоёқ, сокин йўлларга. Мен йўғимда… Тикилиб йўлга хўрсингайдир яланг қоратол. Хотирлардан фаромуш бўлган булоқларнинг кўзида малол. Мен йўғимда… Ёвқур шамоллар оғушида райҳон кулади. Гузарларда мудраган чоллар бир кечада ғойиб бўлади. Мен йўғимда… Фиғон этармиш кўкка қараб карнай-сурнайлар. Мен йўғимда ташлаб кетармиш фарғонани оппоқ турналар. Шавкат Рахмон.