::Hep onu görürmüş çiçekte, gülde.
::Kadar çok severmiş ki, Leyla’yı,
:;Ona benzetirmiş güneşi, ayı.
_________________________________________
::Arar iken Leyla’sını her zaman,
::Koymazmış adını dilinden bir an.
::Leyla Leyla diye feryad ederken,
::Acırmış haline Mecnun’u gören.
_________________________________________
::Leyla’ya demişler git de yanına,
::Fazla bağırmasın git söyle ona.
::Gece gündüz inletiyor dağları,
::Gök yüzüne çıktı bak ahuzarı.
__________________________________________
::Leyla bu sözlere dayanamamış,
::Koşarak Mecnunun yanına varmış
::Mecnun hara bağırıyor durmadan
::Haberi yok yanındaki Leyla’dan.
__________________________________________
::Leyla demiş geldim artık sussana,
::Yanı başındayım bana baksana.
::Mecnun direk Leyla’ya bakmış,
::Fakat bir türlü de tanıyamamış.
__________________________________________
:;Demişki Leylaya söyle kimsin sen,
::Karşıma geçip de bakarsın neden.
::Tanımadim seni git bu başımdan,
::Avare bırakma beni işimden.
__________________________________________
::Leyla hayret ile Mecnun’a bakmış,
::İşittiği sözler içini yakmış.
::İşte ben Leylayım demiş,Mecnuna
::Çağırmısın beni bak geldim sana.
_________________________________________
::Şimdi sen kimsin diyorsun neden,
::Unuttun mu beni söylesene sen.
::Mecnun garip bakmış Leylaya,
_________________________________________
::Leyla’ysa kapılmış biraz korkuya,
:;Demek Leyla sensin şimdi öylemi.
::Tanımadım seni günah bende mi,
::Eğer sen Leylaysan söyle bileyim.
:;O zaman bu içimdeki Leyla kim.?
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев