BOLADI KENDIMIZ

Avtobus iki dəqiqə gec gəldiyi üçün öz taleyindən gileylənib, həyatın amansızlığından danışan nəsil doğulur. Bu çıqqılı qlamurkalar iki saat güzgünün qarşısında “sürmə çəkib gözünə, düşüb “tarqovının” düzünə, çərə gedir, çürə gedir”. Və bu balaca xanımları başa salmaq lazımdır ki, böyümək də bir zibil deyil, insan böyüyüb ən sonda yerə gedir. “Tık-tık xanım”a baxmayıb, 19 sm-lik kabluklar geyinən balaca “tak-tak xanımlar” yetişir. Bəzən yetişmir, kal düşür, adına xal düşür, yanağına bal düşür, yatağına fal düşür. Məsələn, 2000-ci il təvəllüdlü bır qızın kitabdan “bala baldan şirindir” şeirini oxuyan vaxtıdır, day “mənim balam bal dadır, ancaq məni aldadır” kimi yüngül, düşü

Mini yubka geyinmis bir qiz marsrutda qoca kisinin yaninda oturur. Kisi cavan oglanlarin qizin cilpaq ayaqlarina baxdigini görüb papagini qizin ayaqlari üstüne qoyur. Qiz: -Sagolun. Birazdan dayi durub marsrutdan düsende Qiz: -Dayi papaginiz qaldi. Kisi: -Menim papagim coxdu. Apar onu atana ver.

Ne daniwim ondan sene?! Az qelbinde onu danla, Birdefelik derk et, anla. Sevmediyi bir insanla, Qelbine yad bir oglanla, Mecburi toyla, niwanla Kederli bir toyu olub/ Yanaqlari derdden solub, Ne evvelki guluw qalib, Ne parlayan gozler qalib. Seni tez-tez yada salib. Defelerle gozu dolub. Hereketsiz dayanmagi, Behaneydi utanmagi. Qonaqlara qaynamayib, El qaldirib oynamayib Hetta gelin havasina, Vagzalinin sedasina, Ata xeyir duasina Tir-tir esirmiw bedeni Gizlin, hunersiz-hunersiz, Yene ozunden xebersiz Gozleri gezirmiw seni/ Dese de unutsun meni, Yene umid baglayibmiw. Senin sonsuz mehebbetin, Odlu-alovlu hesretin Yaziga cekdirib neler?! En azi seninki qeder Urey