Мо ҳама хатокорем...
Гоҳе Мо хеле хато мекунем дар ҳаёт ва он хатогиҳо чи дар оила бошад ё ҷойи корамон ва ё дар рафтору гуфтору кирдорамон ва ё ҳар ҷойи дигаре ва сабаби ин ҳама хатогиҳое ки мову шумо мекунем як аст Мо ОДАМ ҳастем.
Барои хатогиҳо-ро ислоҳ кардан ва меҳру муҳаббати инсониро ҷорӣ кардан лозим аст яке бузург бошад ва гузашт кунад ва беҳуда нест ки бузурги мову шумо Умари Хайём мегӯянд:
Ман бад кунаму ту бад мукофот диҳӣ,
Пас фарқ миёни ману ту чист, бигӯ
Агар бар ивази бадӣ, бадӣ бошад пас ҳарду гурӯҳ аблаҳ ҳастанд.
Воқеъан онҳое ки гузашт мекунанд пеш аз ҳама бузургии худро нишон медиҳанд, ва Худованд низ онҳоро дӯст медорад, чун яке аз хисл
Чанд нуктаҳои муҳим аз нависандаи фаронсавӣ - Виктор Ҳуго:
Аагр намехоҳӣ, ки туро биозмоянд, кори худро дуруст анҷом бидеҳ.
Ҳар зани покдонмане, зебо ва дилписанд аст.
Зиндагӣ гул аст ва ишқ, асали он.
Ҳар касе арзиши худро худ таъйин мекунад.
Як парандаи кӯчаке, ки зери баргҳо овоз мехонад, барои исботи Худо кофӣ аст.
Беҳтарин дӯстони ман касоне ҳастанд, ки пешонӣ ва абруҳои онҳо боз аст.
Пеш аз оне, ки хазон аз роҳ бирасад, аз ҳар баҳоре баҳраманд шав.
Чи қадар бошукӯҳ аст, ки дӯстат бидоранд ва чи қадар бошукӯҳтар аст, ки дӯст бидорӣ.
Хизмат ба ватан, ниме аз вазифа аст ва хизмат ба инсоният, ними дигаре аз он.
Бо эҳтиром Самандаров Фаридун сФс