ХАМСАФАР бо ШАРИЪАТ

Гуфтугӯи имом Абӯҳанифа бо хавориҷ: Ҳангоме ки хавориҷ дар куфа дохил шуданд назди имом Абуҳанифа рафтанд ва гуфтанд: Эй шайх аз куфр тавба кун! -Имом гуфт: Ман аз тамоми куфрҳо ба суи Аллоҳ тавба кардаам! -Хавориҷ имом Абуҳанифаро раҳо карданду рафтанд. Баъд аз инки дар куфа қудрат пайдо карданд нафаре ба онҳо гуфт: -Абуҳанифа аз куфр тавба кард ӯ ҳамон куфреро дар назар дошт ки шумо дар он роҳ ҳастед. Хавориҷ дубора назди имом Абуҳанифа омаданд, сардорашон ба имом гуфт:

"Аз Абумӯсо разияллоҳу анҳу ривоят аст, ки Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам фармуданд: Сифати илм ва ҳидояте, ки Аллоҳ маро бад-он фиристода монанди боронест, ки ба замин расид, ки баъзе аз гӯшаҳои он замин хуб буда, обро қабул намуд ва гиёҳу алафи зиёде рӯёнид. Ва баъзе аз он сахт аст, ки обро нигоҳ дошта, Аллоҳ ба василаи он ба мардум нафъ расонд, пас аз он ошомида, обёрӣ кардаву кишт намуданд. Ва бархе аз он замин ҳамвор аст, ки на обро нигоҳ дошта ва на гиёҳ мерўёнад. Пас ин сифати кас

Аз Абдуллоҳ ибни Амр (разияллоҳу анҳума) ҳаройина расули худо (саллаллоҳу алайҳи ва саллам) фармуданд : Аз номи ман, агарчанде ки як оят бошад ҳам ба мардум бирасонед . Ва аз (ривоятҳои) бани Исроил сухан бикунед , гуноҳ нест. ( ривоятҳое ки мухолифи гуфтаҳои шариати мо нестанд ва дар дини мо аз он сухан карда нашудааст , шариати мо ин гуна ривоятҳоро на рост мешуморад на дуруғ , пас қисса кардани он барои панд гирифтан равост ) Ва шахсе ки қасдан (сухан ё амали ) дуруғеро бар ман нисбат бидиҳа

#Оё_дуо_қазо_ва_қадарро_дигаргун_мекунад ? ﻩﻼﺼﻟﺍﻭ ﻪﻠﻟﺪﻤﺤﻟﺍ ﻡﻼﺴﻟﺍﻭ ﻝﻮﺳﺭ ﯽﻠﻋ ﯽﻠﻋﻭ ﻪﻠﻟﺍ ﻪﻟﺁ ﻦﯿﻌﻤﺟﺍ ﻪﺒﺤﺻﻭ Бидон, ки дуо қазоро бар мегардонад, ҳамонгуна, ки дар ҳадис омадааст. ( ﻻ ُّﺩُﺮَﻳ َﺭَﺪَﻘﻟﺍ ﺀﺎَﻋُّﺪﻟﺍ َّﻻِﺇ ‏) ُ ‏[ ﻱﺭﺎﺨﺒﻟﺍ ﻪﺟﺮﺧﺍ ] Ҷуз дуо қадарро бар намегардонад. Чи бисёр инсонҳое, ки дар ниҳоят фақиранд, то он ҷое, ки қариб ҳалок мешаванд пас ҳангоме, ки дуо мекунанд Аллоҳ дуъояшонро иҷобат мекунад. Чи бисёр касоне, ки мариз буданд ва аз зиндагии дунё ноумед гаштанд, пас дуо карданд в

Се чиро бо эҳтиёт бардор: — ҚАДАМ, ҚАЛАМ, ҚАСАМ. Се чизро пок нигох дор: — БАДАН, ЛИБОС, ХАЁЛ. Се чизро ба кор гир: — АҚЛ, ҲИММАТ, САБР. Се чиз бипархез: — ГУНОХ, АФСУС, ДУОИ БАД. Се чизро олуда макун: — КАЛБ, ЗАБОН, ЧАШМ. Се чизро фаро бигир: — ИЛМ, АДАБ, ТАЧРИБА. Се чизро хеч гох фаромуш накун: — АЛООҲ, МАРГ, КАСЕ КИ ТУРО ДУСТ МЕДОРАД!

Фазли Илоҳӣ бармо онаст, ки У таъоло салавоти моро дар ҳарчое, ки бошем БАР Паёмбар ( салла-л-Лоҳу алайҳи ва саллам ) мерасонад Чи дар машриқ замин бошем Ё чи дар Мағриб , Ва дар ҳадис собит шуда, ки Паёмбар ( салла-л-Лоҳу алайҳи ва саллам ) фармуд: « َّﻥِﺇ ِﻪَّﻠِﻟ ًﺔَﮑِﺋﺎَﻠَﻣ ﯽِﻓ َﻦﯿِﺣﺎَّﯿَﺳ ﯽِﻧﻮُﻐِّﻠَﺒُﯾ ِﺽْﺭَﺄْﻟﺍ ْﻦِﻣ ﯽِﺘَّﻣُﺃ َﻡﺎَﻠَّﺴﻟﺍ ‏» ﯽﺋﺎﺴﻧ ‏( 1282 ‏) ﻭ ﺢﯿﺤﺻ" ﺐﯿﻏﺮﺘﻟﺍ " ‏( 1664 ). 《Ҳамоно Худованд малоикаҳое дар руйи замин дорад, ки дар замин мегарданд ва салломи уматамро ба ман мер

Сад ҷону дил фидои як муддаои модар, Фатҳу кушоиш орад дасти дуои модар. Бишнид гар садоям дунёи сахтгӯшон, Ангезаест шояд аз аллаҳои модар. Гар шеъраке сурудам аз буду аз набудам, Дар тинатам сиришта сӯзу навои модар. Оғози офариниш дар раҳми ӯст, з-ин рӯ Сад достон барояд аз як ҳиҷои модар. Ман як нафас набошам бе ёди зоти қудсаш, Аз сарсупурдагонам, ҷонам фидои модар. Аз сатвату зи шуҳрат гар бар фалак занам сар, Таъзим мекунам боз дар пеши пои модар. Хира бар он касонам, к-аз хеш

Чавзи пуч аст чахон, бо у дилу чон мафуруш, Ки ба зиндони алам Юсуфи Канъон мафуруш. Ин работест, ки сад кофиларо созаду хок, Ту ба ин кухнасаро равзаву ризвон мафуруш. Васфи Фирдавс зи тафсири каломаш бишнав, Гулшани У ту ба ин реги биёбон мафуруш. Дил саропардаи ишк асту харими хосаш, Нури тавхид ба ин касрату зиндон мафуруш. Дил шавад зинда ба огохии файзони азал, Зиндагонит ба ин тобути хичрон мафуруш. Тахти дил маснади шох аст, туи хочиби у, Даме хуш дор, ба дев мулки Сул

ТАРЧУМАИ ШЕЪРИИ СУРАИ ФОТИХА. Худо бахшанда бо номашбикушам, Ба мехрубониаш дар аклухушам (ояти 1) Сипоси беадад бод он Худоро, Мураббии чахониёни моро(ояти 2) Ки бахшоянда зоти мехрубонаст, Хамеша номи некаш дар забонаст (ояти 3) Бувад шоханшохи рузи киёмат, Ки мардум шоду гах андарнадомат (ояти 4) Худо, танхо туро момепарастем, Ва аз ту ёрихо чуянда хастем(ояти 5)Бубар моро ба рохи рост доим, Ба рохи сохибинъомони коим(ояти 6) На ба рохи касон, ки дар газабмонд, Ба гумрохи гунах