აღსარება - აღსარება თითქოს ლაგამს სდებს ცოდვებს; ხოლო ვისაც აღსარება ჩვევად არა აქვს, ის უშიშრად სცოდავს – თითქოს სიბნელეში იყოს" (იხ. კიბე, 4. 72).
--------------
არ არსებობს კაცის ცოდვა, რომლის აღხოცაც არ შეეძლოს უფალ იესო ქრისტეს. განუკურნებელი მხოლოდ ის რჩება, ვინც თვითონ უარყოფს მისთვის და ყოველი ადამიანისთვის მინიჭებულ კურნებას და ცხონებას. ღვთის წყალობა ჩვენ ისე უხვად მოგვეფინა, რომ თუნდაც უმძიმესი ცოდვა, ათასჯერ გამეორებული, მიეტევება კაცს, თუკი შეინანებს.
სინანული სარწმუნოებაა, სინანული მხსნელისა და გამოხსნის აღიარებაა! სინანული თავგანწირვაა! სინანული არის აღიარება იმ დაცემისა და წარწყმედისა, კაცთა მთელი მოდგმა რომ მოუცავს! სინანული ყოველგვარი კაცობრივი სათნოების უარყოფაა! სინანულ
სააღდგომო
ქართულ სინამდვილეს ახსოვს ბევრი გვემა,
ტანჯვის ბორკილები თმენით გვითრევია,
ოდეს, სისხლის ცრემლებს მიწას ვაწვიმებდით
შეურაცხმყოფელნი არ დაგვრიდებიან.
უფალს დაგვაშორეს, ეშმაკს გვათაყვანეს,
მი-მო-დაგვირბიეს სულის კიდობანი,
მხდალთა შეათავსეს, მუქთად შეაფასეს
წმიდა მოწამეთა დიდი გმირობანი...
ჯვარმა უფლისამა გული მოგვიბრუნა,
რწმენით მოგვეახლა მადლი მირონისა,
სულში ჩაგვეღვარა ცისკრის მაისობა
ფერთა უთვალავთა ცის საფირონისა.
ახლა ივერია ისევ გაბრწყინდება,
ისევ იდავითებს, ისევ ითამარებს,
ჩვენი მამულისთვის ლოცვით ვიგალობებთ,
ღმერთი მოგვიტევებს ამგვარ სითამამეს.
ახალ თესვის დროა, ისეთ ხნულს გავავლებთ
თესლის დასაფლობად, მჭრელი გუთნებითა,
უხვი მოსავალი უნდა მოვიწიოთ
ჩვენ