Пиелонефрит
Пиелонефрит — буйракнинг носпецифик инфекцион яллиғланиш касаллиги бўлиб, бунда буйрак паренхимаси ва буйрак жомлари яллиғланади. Пиелонефритнинг характерли белгиси буйракнинг асимметрик зарарланишидир. Ўткир пиелонефрит тўғридан-тўғри буйрак жомлари ва буйрак тўқимасига микроблар ўтиб қолишидан келиб чиқадиган инфекцион аллергик касалликдир. Касаллик бир ҳамда икки томонлама бўлиши мумкин (биттаси иккинчисига нисбатан кўпроқ зарарланади). Бу касаллик бирламчи ва иккиламчи бўлади. Иккиламчи пиелонефрит буйрак ва сийдик чиқариш йўллари, бошқа касалликларнинг ўтишини оғирлаштириб кўяди. Бирламчи пиелонефрит кўпинча аёлларда (2 баробар кўпроқ), иккиламчи пиелонефрит эркакларда учрайди. Клиник кечишига қараб, ўткир ва сурункали бўлади.
Этиология ва патогенези. Бу касаллик буйрак ва жомларга микроорганизмлар ўтиши натижасида келиб чикади. Микроорганизмлар сийдик йўли тешиги ёки буйрак жомлари ва сийдик йўлининг лимфа системаси орқали ўтиши мумкин. Ўткир пиелонефрит пайтида сийдикда ичак таёқчаси, стрептококк, стафилококк ва бошқа бактериялар топилади. Инфекцион яллиғланиш касаллигининг келиб чиқиши микробнинг патогенлигига, организмнинг реактивлигига боғлиқ бўлади. Буйрақца сийдик туриб қолиши пиелонефрит пайдо бўлишига қулашшк туғдиради. Эркакларда кўпинча буйрак-тош касаллиги, простата бези аденомаси пайтида буйракда сийдик туриб қолади. Аёлларда касаллик бошланишига ҳомиладорлик ҳам қулай шароит туғдиради, бунда бачадон катталашиб сийдик йўлларини босиб қўяди.
Таъсир этувчи, пиелонефрит келиб чиқишига сабаб бўлувчи омиллар:
* буйрак ва сийдик йўли аномалиялари, сийдик чиқиб кетишининг бузилишига сабаб бўлувчи тошлар натижасида сийдик йўлларининг торайиши, ўсмалар, узоқ ўринда ётиш ҳоллари;
* ҳомиладорлик;
* қандли диабет, подагра ва бошқа касалликларда моддалар алмашинувининг бузилиши;
*сийдик йўлларида ўтказилган муолажалар (катетерлаш, цистоскопия, ретроград пиелография ва б.);
* ўткир ва сурункали инфекцион касалликлар, сурункали инфекция ўчоклари, совуқ қотишлар.
Патологик анатомияси. Буйрак катталашиб кетади. Жом ва косачаларининг бўшлиқлари кенгайган, шиллиқ пардалари қонга тўлиб шишиб кетган ва қон қуйилган, йирингли фиброз билан қопланган бўлади. Микроскопда текшириб кўрилганда томирларнинг қонга тўлиб турганлиги, эпителийнинг некрозлангани, буйрак жомлари билан косачалар деворларида лейкоцитлар инфильтрацияси борлиги маълум бўлади. Яллиғланиш жараёни интерстициал тўқимагатарқалади, кейин эса чандиқланиш бошланади.
Клиник манзараси. Умумий ва маҳаллий симптомлар фарқланади.
Умумий симгггомларга баланд иситма, гектик типи, қалтираш, қуйилиб келувчи тер, бошда, мускулларда, бўғимлардаги оғриқлар, кўнгил айниши, қусиш киради. Ички касалликлар бобида асосан кўпроқ сероз пиелонефрит билан тўқнаш келади, урологияда эса йирингли пиелонефрит билан. Пиелонефритнинг характерли белгиси буйракнинг асимметрик зарарланишидир. Касалликлар кўринишида бактериемик шок келиб чиқиши мумкин.
Ўткир пиелонефритда маҳалий клиник белгилардан бел соҳасидаги оғриқ ва бел соҳаси мускулларининг таранглашуви қайд этилади (айрим ҳолларда мускуллар таранглашуви қориннинг олдинги деворида кузатилиши мумкин). Белда одатда симиллаган оғриқ кузатилади, одам ўзининг ҳолатини ўзгартирганда зўраяди. Беморлар сийиш пайтида оғриқ сезадилар, дармон қуриб, бош оғрийди, бўғим ва мускуллар оғриб туради. Пальпация қилиб кўрилганда буйрак соҳасининг безиллаб турганлиги аниқланади. Пастернацкий белгиси мусбат бўлиб чиқади. Кўпинча сийдик нормал миқдорда келиб туради, камдан-кам ҳолларда анурия кузатилади. Сийдикда сезиларли лейкоцитурия, протеинурия 0,5 — 1,0 г/л (0,5-1%), эпителиал ҳужайралар, лейкоцитлар ва донадор цилиндрлар ҳамда арзимас миқцорда гематурия топилади. Сийдик бактериологик йўл билан текширилиб кўрилганда кўпчилик касалларда микрофлора борлиги маълум бўлади. Қонда нейтрофил лейкоцитоз қайд этилади. Эритроцитларнинг чўкиш реакцияси тезлашган бўлади. Экскретор урография қилиб кўрилганда фақат иккиламчи пиелонефритлардагина у ёки бу ўзгаришлар борлиги аниқланади.
Ўткир пиелонефрит ташхисини қўйишда лейкоцитурия, бактериурия (1 мл 106 микроб таначалари) ҳисобга олинади.
Ультратовуш рентгенография, заруратга қараб, экскретор урография (хромоцистоскопия, ретроград пиелография) қўлланади.
Хромоцистоскопияда қовукда яллиғланиш жараёни борлиги, бўёқни ажратиб чиқариш сусайиб қолганлиги кўринади. Йирингли пиелонефритнинг ўткир ва жуда ўткир турларида умумий аҳвол оғир бўлиб, одам қалтирайди, тана ҳарорати юқори бўлади, интоксикация белгилари кўрилади (кўнгли айнийди, қайт қилади, бўғимлар оғрийди). Қонда 50,0х109/л гача борадиган лейкоцитоз топилиб, нейтрофиллар микдори 95 — 97% гача етади. Ҳомиладорлар пиелонефрити алоҳида касаллик тури бўлиб ҳисобланади. У субфебрил ҳарорат ва кам симп-томли клиник манзараси билан ажралиб туради. Бел соҳасида одатда оғриқ ва дизурия бўлмайди. Симптоматиканинг кам бўлиши, тез-тез иситма чиқмаслиги, оғриқлар ва дизурия бўлмаслиги диагностикани қийинлаштириб кўяди. Ҳомиладорлар сийдигини такрор-такрор таҳлил қилиб кўриш тўғри ташхис қўйишга ёрдам беради.
Профилактикаси. Сурункали инфекцион ўчоқларни санация қилиш ва сийдикнинг оқиб кетишига халал берадиган сабабларни бартараф этишдан иборат. Оғиз бўшлиғи, бурун-ҳалқум, меъда-ичак йўли, жинсий аъзолар соҳасидаги инфекция ўчоқларини йўқотиш катта аҳамиятга эга. Колитларга даво қилиш, айниқса ҳомиладор аёллар орасида чора-тадбирларни ўтказиш ўткир пиелонефрит профилатикасида муҳим аҳамиятга эга. Ҳомиладорларда симптомсиз ўтадиган бактерияларнинг оқибати ёмон ҳисобланади. Бу касалларнинг тахминан 5 — 7% ида шундай ҳодиса кузатилади, буларнинг ярмида кейинчалик ўткир пиелонефрит пайдо бўлади. Сийдик пуфагига катетер асептиканинг барча қоидаларига амал қилган ҳолда қўйилади.
Давоси. Ўткир пиелонефрит билан оғриган касаллар бел соҳасидаги оғриқлари йўқолиб, тана ҳарорати аслига келгунча ва дизурия ҳодисалари барҳам топиб кетгунча ўринда турмай ётишлари керак. Овқат осон сингадиган, витаминларга бой бўлмоғи зарур. Ўткир зираворлар истисно қилинади. Сийдик йўлларини ювиш учун беморларга компотлар, киселлар, мева сувлари, минерал сувлар кўринишида кўп суюқлик ичиб туриш тавсия этилади. Бир кеча-кундузда истеъмол қилинадиган суюқлик ҳажми 2,5 — 3,0 литрни ташкил этмоғи лозим. Баданга шиш келиб турган бўлса ёки бел оғриғи кучайса, суюқлик микдори камайтарилади. Туз микдори бир мунча чеклаб қўйилади, кунига (5 – 6 грамм). Буйрак соҳасига физиотерапевтик муолажалар қилинади. Давонинг асосий усули антибактериал терапиядир. Антибактериал препаратни танлашда микрофлоранинг антибиотикка сезувчанлиги текширилиб кўрилади. Касалликнинг енгил турида бир ҳафта давомида кунига 4 — 6 г дан сульфаниламидлар ишлатилади. Наф бўлмаса антибиотиклар — пенициллин, эритромицин, тетрациклин, левомицетин ва боиифлар буюрилади. Нитрофуран бирикмалари (фуразолидон, фурадонин, фуразолин) ишлатиладиган бўлса, яхши натижа беради. Булар 7 — 10 кун давомида 0,1 — 0,15 г да кунига 3 — 4 маҳал бериб турилади. Антибиотиклар билан бирга неграм, невиграмон, 5-НОК хам ишлаталади. Тана ҳарорати билан сийдик ўзининг асли ҳолига келган бўлишига қарамай, касаллик қўзиб қолиши мумкин, айниқса дард ҳомиладорлик маҳалида пайдо бўлган ҳолларда қайталанади.