Татары и татарочки Ижевска.БУДЕМ ВМЕСТЕ!!!!!!!!!

ӨЧЕНЧЕ ГАМӘЛ

Насараны, яһүдне һәм мәҗүсине кәфергә санамау

Мөшрикләрне (многобожник) кәфер итеп санамаган, яки аларның имансызлыгында шикләнгән, яки аларның юлын дөрескә санаган кеше – имансыз була.
Ислам динендә мөшрикләрнең урыны Аллаһның илчесенең ﷺ хаклыкка өндәвен ишетеп тә иманга килмәгән һәркем имансыз була.
Аллаһ Тәгалә әйтте:
وَمَن يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلَامِ دِينًا فَلَن يُقْبَلَ مِنْهُ وَهُوَ فِي الْآخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِينَ
«Берәү ислам диненнән башка бүтән динне эзләсә, аның дине һәм гамәле һич кабул булмый, ул ахирәттә хәсрәтләнүче һәм һәлак булучыдыр» (3:85).
«Китап әһелләре» (насара [христиан] һәм яһүд [иудей]) мөшрикләр рәтенә керәме?
Әйе, Аллаһның расуленә ﷺ иман китермәгән Китап әһелләре мөшрик була, Аллаһ Тәгаләнең ошбу сүзләре моңа дәлил:
قَاتِلُوا الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَلَا بِالْيَوْمِ الْآخِرِ وَلَا يُحَرِّمُونَ مَا حَرَّمَ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَلَا يَدِينُونَ دِينَ الْحَقِّ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ
«Аллаһка һәм ахирәт көненә иман китермәгән кешеләр белән көрәшегез һәм Аллаһ һәм Аның расүле хәрам кылган нәрсәләрнең хәрамлыгына ышанмаган һәм хак дин - исламны дин итеп алмаган кешеләр белән көрәшегез!» (9:29)
Шулай ук пәйгамбәребез дә ﷺ әйтте: «Мөхәммәднең җаны кулында булган Зат белән ант итәм, бу өмәттән булган яһүд яки насара минем турында ишетеп, минем аша җибәрелгән дингә иман китермичә үлеп китсә, ахыргы урыны җәһәннәм булачак». (Әхмәд 2/317, Мөслим 153).
Бу хөкем алар белән булган килешүләребезгә тугъры булмаска тиеш дигәнне аңлатамы? Юк, Аллаһның мәхәббәтенә ирешү өчен без имансызлардан булган кеше белән килешүебезгә тугъры булырга тиешбез, чөнки Аллаһ Тәгалә әйтте:
فَمَا اسْتَقَامُوا لَكُمْ فَاسْتَقِيمُوا لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ
«Алар сезнең белән сүзләрендә торсалар, сез дә сүзегездә торыгыз! Аллаһ, әлбәттә, килешүләрне бозудан сакланучыларны сөя» (9:7)
Имансызлар белән булган мөнәсәбәтләрдә кешеләр берничә төркемгә бүленә:
1) Мөселман булмаган халыклар белән аларның бәйрәмнәрендә, тантаналарында, йолаларында катнашучы кешеләр.
2) Мөселман булмаган халыкларга карата аларны үтерү, талау, алдалау һ.б.ш. аша чикләрне бозучы кешеләр.
3) Урталыкта торучы сөннәт әһелләре. Бу аларның бәйрәм һәм йолаларында катнашмаудан, әмма шул ук вакытта алар белән булган мөнәсәбәтләрдә чикләрне узмаудан һәм булган килешүләрне саклаудан гыйбарәт. Шулай ук безгә алар белән сәүдә эшләрендә хезмәттәшлек итәргә дә рөхсәт. Һәм аларны тәүһидкә чакырырга кирәк.

Тәкъдир белән аклану өчен дәлил бармы?

Күпләр үзләрен мөселман дип саный, ләкин фарыз гамәлләрен кылмый, зур гөнаһлар кыла, мәсәлән харам ризыклар ашый, харам эчемлекләр эчә. «Фарызларыңны үтә, гөнаһлардан тыел» – дисәң, тәкъдиренә сылтый. «Миңа шулай язылган, язмыштан узмыш юк»,— ди. Әгәр дә кеше Коръәни Кәримне укыса, шәргый гыйлем таләп итсә, тәкъдир белән акланмас иде. Аллаһ әйтте: «Бер генә җан да иртәгә нәрсә кәсеп итәсен белми» («Локман», 34). Тәкъдир - Аллаһның сере. Бу сер хакында кеше бер вакыйга тормышка ашкач кына белә, Аллаһ Тәгалә гөнаһлардан тыя, алар өчен җәза хакында төгәл, анык хәбәр бирә. Шуңа да карамастан, кеше тәкъдир белән акланып, гөнаһ һәм фәхеш эшләр кыла, ә бит, гөнаһ кылыр алдыннан ул язмышында ни язылганын белми.
Пәйгамбәребез ﷺ сәхабәләренә барлык нәрсәнең дә алдан билгеләп куелуы һәм язмышны язган каләмнең инде кибүе турында сөйләгәч, бер сәхабә: «Безгә тәкъдиргә генә таянып, гамәлләрдән баш тарту кирәкме?» - дип сораган. Пәйгамбәребез ﷺ әйткән: «Юк гамәл кылыгыз, һәрберегезгә үзе нәрсә өчен яратылган булса, шул аңа җиңеләйтеләчәк». Аннары түбәндәге аятьләрне укыган: «Бер кеше Аллаһ күрсәткән урыннарга садака бирсә, һәм тәкъва булса, Аллаһтан башка хәкыйкый иләһ юк дип, ягъни иң гүзәл нәрсәне тәсдыйк кылса, без аңа (изгелекләр кылуны, ягъни Җәннәткә илтүче) юлларны җиңеләйтербез. Кем саран булса, Аллаһының ярдәменә ул мохтаҗ түгел дип санаса һәм иң гүзәл нәрсәне (шаһәдәтне) ялган дип исәпләсә, без аңа иң авыр нәрсәгә (Җәһәннәмгә) алып бара торган юлларны җиңеләйтербез» («Ләйл», 5-10 аятьләр).
Аллаһы Тәгалә булырга тиешле барлык нәрсәләрне дә билгеләгән һәм моңа сәбәп буласы нәрсәләрне дә хәзерләп куйган. Ул кешеләргә дөнья һәм Ахирәт өчен кирәк нәрсәләрне биреп һәм һәр кешегә гамәл итү юлын җиңеләйтеп, бөек хикмәтен күрсәткән.
Мөселманнар бик еш «Раббым бу дөньяда да һәм Ахирәттә дә миңа гүзәл күркәм тормыш бир»,— дип дога кылалар. Ләкин бу доганы тормышка ашырырга ашыкмыйлар. Әгәр дә берәүгә ике эш урыны тәкъдим итеп, берсенең хезмәт хакы яхшы, уңайлы, икенчесе беренчесенә караганда начаррак булса, ул тәкъдиргә сылтап икенче начар эш урынын сайламый, ә Ахирәт хакында тәкъдиргә сылтап, Җәннәткә илтә торган гамәлләрне кылмый. Коръәни Кәримдә дә, Пәйгамбәребез ﷺ хәдисләрендә дә: «Гөнаһ кылсагыз, фарызларны үтәмәсәгез, тәкъдирегезгә язылган сәбәпле ахирәттә җәзалау булмас» дип әйтелмәгән. Киресенчә, Коръәндә бик күп аятьләрдә: «Мөхәммәд пәйгамбәр гөнаһ кылган өчен газап хакында сезне кисәтүче, алдан ук әйтеп куючы, ә изге гамәлләр кылган өчен җәннәт булачагы хакында сөендерүче итеп җибәрелде»,— дип әйтелә. Шулай булгач, ничек инде кеше «миңа шулай язган» дип, тәкъдире белән акланып, гөнаһлар кыла-кыла, ваемсыз тормышын алып барсын? Акыл иясе шәригать кануннарын өйрәнеп һәр эшендә Аллаһтан ярдәм сорап, Раббысының ризалыгына ирешерга тырыша.
Галимә Харисова, ТӘКЪДИРГӘ ЫШАНУ ҺӘМ СӘЛАМӘТЛЕК