Vaxt teyin

eledik
seninle, bir gun, Qelbimiz
goruse yaman telesdi. Biraz
heyecanli oldugumuzcun,
Urekler titredi, elimiz esdi. Gorus
bas tutacag deyib tezlikle, Biri
birimize doz deyirdik biz.
Saniyeler sayib, sebirsizlikle, O
gorus vaxtini gozleyirdik biz.
Biz, gorus yerine yollandiq
qonaq, Budur hemin gorus,
hemin o meqam. Men sene
sevgilim, yaxinlasaraq, Sohbete
basladim vererek, salam. Bilmem
heyecandan yoxsa ki neden,
Menden arali da dayanirdin sen.
Durub gozlerine her baxdiqda
men, Uzume baxmaga utanirdin
sen. Sanki telefonda menle
danisan, Deyib, gulen hemin qiz
olmusdu lal. Sohbete basladim,
dedim ki o an, "Bunlar
heqiqetdi, deyil ki xeyal" "Sohbet
et, sevgilim, susma" dedim men.
Sevirem dediyin, sevgilinem
men. Her seye, her kese
qisqanaraq sen, Kusub, incidiyin
sevgilinem men. Basini
qaldirdin, baxdin gozume,
Tebessum yarandi
dodaglarinda. Sen cavab
vererken menim sozume, Bu
kelme canlandi, dodaglarinda.
Dedin ki, "bagisla, sevgilim meni,
Heyecanlanmamag elimde deyil.
Bilirsen ne qeder sevirem seni,
Bu hissi danmamag elimde
deyil". Belece danisdiq, oten
gunlerden, Biz gorusmek ucun
cox calismisdiq. Kusub,
incisekde sevgilim herden,
Gorus vaxti nece
dogmalasmisdiq. Her sene
baxanda xeyala dalib, Dumani
gorurdum, cheni gorurdum.
Senin gozlerinde "meni" axtarib,
Men oz gozlerimde seni
gorurdum. Uzunde tebessum
axtarirdim men. Gizlince elimi
acaraq goye, Tanriya ele bil
yalvarirdim men- Bu gorus hec
zaman bitmesin- deye. Teessuf,
zamani saxlamaq olmur,
Catmisdi, gorusun ayriliq ani.
Vaxt kecir, dayanmir, niye
yorulmur? Axi ayirirdi iki insani.
Helelik soyledin, tutdum elinden,
Gozunun yasini silib, qurutdum.
Sevirem sozunu duyub, dilinden
Kederi unutdum qemi unutdum.
Niye qemli idik, axi biz niye?
Niyyetimiz belli, sevgimiz temiz.
O an ayrilmaga mecburduq,
deye Ayrildiq, gorusmek
umuduyle, biz