Чидаймиз

Вужудимни титратди шундай,
Юрагимга беркинган чақмоқ.
Чақнаб кетдим яшин ургандай,
Туғёнимда момақалдироқ.
Биз чидаймиз келса ҳам азоб,
Бу ҳаётнинг хукмига кўниб.
Йиғласа ҳам қалбда моҳитоб,
Сабр деймиз девона бўлиб.
Соғинч дилга келади бехос,
Фарғонамнинг қишлоқларида.
Кўнглимизга чиқамиз пешвоз,
Хазонрезги шу боғларида.
Шаҳарларга ошиқади дил,
Қолгин дейди сабр тошларим.
Қалбга кўмиб соғинчим якдил,
Тўкилади қаро қошларим.
Мунғаяди умид гуллари,
Ва саробга қўшилар унлар.
Шеърим менинг қалбим гавҳари,
Тошкент томон бошлаган йўллар.
Лекин, бугун бора олмадим,
Деразадан мўраладим жим.
Ёмғир ёғди юракка сим-сим,
Расмин чизди ҳаёт мунажжим.
О, орзулар осмонча эдинг,
Соғинчларим қолди кўксимда.
Сен олисдан нимадир дединг,
Олов ёнди менинг ичимда.