Киссаи шайтон ва

муьмин )) киссаи
чолиб ))
Субхи барвакт марде
аз хоб бедор шуд, то
намозашро дар
масчид бихонад.
чома пўшида
рохи масчидро пеш
гирифт, аммо дар
рох
афтод ва либосхояш
чиркину олуда шуд. Ў
аз
чой бархоста, барои
иваз кардани либос
ба
хона баргашт.
Либосхояшро иваз
кард ва
дубора сўйи масчид
равон шуд ва боз
дар
хамон нукта афтод.
Ў дубора бархоста
барои
ивази либос ба хона
баргашт. Бори дигар
либосхояшро иваз
кард ва ба сўйи
масчид
шитофт. Дар рох бо
марде, ки чароге дар
даст
дошт бархўрд кард
ва аз ахволи ў
пурсон шуд.
Мард гуфт: «Ман ду
бор афтидани
шуморо дар
ин рох дидам, аз ин
рў, чарог овардам, то
рохи
туро равшан кунам.
Мард аз ў
сипосгузори
намуд. Харду
рохашонро ба
тарафи масчид
идома доданд. Вакте
ба масчид расиданд,
марди аввал аз
марди чарог ба даст
дархост
кард, то ба масчид
ворид шавад ва бо ў
намоз
бихонад. Марди
дуввум аз даромадан
ба
масчид худдори
кард!!! Марди аввал
дархосташро боз
такрор кард ва
дубора хамон
чавобро шунид!
Марди аввал дар
тааччуб
афтод, аммо марди
дуввум ба тааччуби ў
хотима бахшида
гуфт: «Ман
шайтонам». Марди
аввал бо шунидани
ин чавоб таконе
хўрд.
Шайтон дар идома
тавзех дод: Туро дар
рох
ман пешпо додам, то
монеи омаданат ба
масчид шавам. Аммо
шумо боз ба масчид
шитофтед ва ин
каффораи гунохони
ту гашт.
Дубора туро пешпо
додам, то аз савоби
чамоат махрум шави,
аммо бо чиддияти
бештаре аз пештар
ба сўйи масчид
шитофти.
Ба хотири ин,
Худованд гунохони
ахлу оилаатро
низ бахшид. Ман
тарсидам, ки агар як
бори
дигар боиси пешпо
хўрдани ту бишавем,
шояд
Худованд рахмати
бештаре ба ту
намояд, аз ин
рў, то ба масчид
овардани туро дар
зери чарог
ва эмин мондан аз
харгуна пешпоиро
бехтар
шуморидам. Кори
хайрерро , ки касди
анчомашро доред,
анчом дихед ва ба
таъхир
наяндозед .....