თუ შენი დაკარგვით არაფერს ვკარგავ,შენ დაკარგვამდეც დაკარგული ყოფილხარ.
სანამ ქალი პატიოსანია, ხმას უბატონოდ არავინ სცემს, როგორც კი
ხელიდან წავა მერე...
ბუნების მშვენება – ქალი, სიბერისა და წარმავლობისათვის არ მემეტება
ჭკვიანი ცოლი ქმრის ორგულობას კი არა, გვერდზე თვალის გაპარებას მაშინვე
ხედავ
არაფერი დაბადებულა ამქვეყნად ქალზე მშვენიერი და მახინჯი, იმაზე ჭკვიანი და
შტერი, პირიანი და ორპირი, გამტანი და გაუტანელი, ერთგული და მოღალატე,
ამშენებელი და დამაქცევარი
ქალი პატიოსანი და უპატიოსნოც, საბრალოა; სიყვარულშიც საბრალოა და
სიძულვილშიც, ღალატში და გაუტანლობაში ხომ ცოდვაა და ცოდვაა
დაწყევლოს ღმერთმა ქალის გაჩენა: მაინც თვალებში აქვს ჭკუა და ჭეშმარიტებას ან
საერთოდ ვერ ხედავს, ან რომ დაინახავს, თვალები ევსება
ქალი მხოლოდ და მხოლოდ სიყვარულისთვისაა გაჩენილი და მას თავისი არსის
ღალატი არ ძალუძს, მზადაა დაუფიქრებლად ყველაფერი იავარჰყოს, რაც ამას წინ
ეღობება, თვით საკუთარი არსებობაც კი, რისთვისაც ამას ჩაიდენს.
მომაკვდინებელი ცოდვაა ქალს ირთავდე და არ უყვარდე.
ოტია იოსელიანი
ქალი აბრეშუმივითაა – აჩნდება ხელი და იცვითება.
თუ შენი დაკარგვით არაფერს ვკარგავ,შენ დაკარგვამდეც დაკარგული ყოფილხარ.
სანამ ქალი პატიოსანია, ხმას უბატონოდ არავინ სცემს, როგორც კი
ხელიდან წავა მერე...
ბუნების მშვენება – ქალი, სიბერისა და წარმავლობისათვის არ მემეტება
ჭკვიანი ცოლი ქმრის ორგულობას კი არა, გვერდზე თვალის გაპარებას მაშინვე
ხედავ
არაფერი დაბადებულა ამქვეყნად ქალზე მშვენიერი და მახინჯი, იმაზე ჭკვიანი და
შტერი, პირიანი და ორპირი, გამტანი და გაუტანელი, ერთგული და მოღალატე,
ამშენებელი და დამაქცევარი
ქალი პატიოსანი და უპატიოსნოც, საბრალოა; სიყვარულშიც საბრალოა და
სიძულვილშიც, ღალატში და გაუტანლობაში ხომ ცოდვაა და ცოდვაა
დაწყევლოს ღმერთმა ქალის გაჩენა: მაინც თვალებში აქვს ჭკუა და ჭეშმარიტებას ან
საერთოდ ვერ ხედავს, ან რომ დაინახავს, თვალები ევსება
ქალი მხოლოდ და მხოლოდ სიყვარულისთვისაა გაჩენილი და მას თავისი არსის
ღალატი არ ძალუძს, მზადაა დაუფიქრებლად ყველაფერი იავარჰყოს, რაც ამას წინ
ეღობება, თვით საკუთარი არსებობაც კი, რისთვისაც ამას ჩაიდენს.
მომაკვდინებელი ცოდვაა ქალს ირთავდე და არ უყვარდე.
ოტია იოსელიანი
ქალი აბრეშუმივითაა – აჩნდება ხელი და იცვითება.
თუ შენი დაკარგვით არაფერს ვკარგავ,შენ დაკარგვამდეც დაკარგული ყოფილხარ.
სანამ ქალი პატიოსანია, ხმას უბატონოდ არავინ სცემს, როგორც კი
ხელიდან წავა მერე...
ბუნების მშვენება – ქალი, სიბერისა და წარმავლობისათვის არ მემეტება
ჭკვიანი ცოლი ქმრის ორგულობას კი არა, გვერდზე თვალის გაპარებას მაშინვე
ხედავ
არაფერი დაბადებულა ამქვეყნად ქალზე მშვენიერი და მახინჯი, იმაზე ჭკვიანი და
შტერი, პირიანი და ორპირი, გამტანი და გაუტანელი, ერთგული და მოღალატე,
ამშენებელი და დამაქცევარი
ქალი პატიოსანი და უპატიოსნოც, საბრალოა; სიყვარულშიც საბრალოა და
სიძულვილშიც, ღალატში და გაუტანლობაში ხომ ცოდვაა და ცოდვაა
დაწყევლოს ღმერთმა ქალის გაჩენა: მაინც თვალებში აქვს ჭკუა და ჭეშმარიტებას ან
საერთოდ ვერ ხედავს, ან რომ დაინახავს, თვალები ევსება
ქალი მხოლოდ და მხოლოდ სიყვარულისთვისაა გაჩენილი და მას თავისი არსის
ღალატი არ ძალუძს, მზადაა დაუფიქრებლად ყველაფერი იავარჰყოს, რაც ამას წინ
ეღობება, თვით საკუთარი არსებობაც კი, რისთვისაც ამას ჩაიდენს.
მომაკვდინებელი ცოდვაა ქალს ირთავდე და არ უყვარდე.
ოტია იოსელიანი

Присоединяйтесь — мы покажем вам много интересного
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев