„ ალი მირზამ , როდესაც შეიტყო ,რომ გურჯისტანში ლაშქრობას ვაპირებდით, თვალები ეტარებით მილულა და სასოებით, თითქოს ლოცვას ამბობსო ჩაიმღერა- „ აურჯისტანი ტკბილია ,როგორც იქაური ყურძნის მარცვალი...ნელ-ნელა უნდა დააჭირო კბილი და გასრისო ,რომ სისხლის ყოველ წვეთს ჩაატანო გემო...„ „ ალი მირზამ , როდესაც შეიტყო ,რომ გურჯისტანში ლაშქრობას ვაპირებდით, თვალები ეტარებით მილულა და სასოებით, თითქოს ლოცვას ამბობსო ჩაიმღერა- „ აურჯისტანი ტკბილია ,როგორც იქაური ყურძნის მარცვალი...ნელ-ნელა უნდა დააჭირო კბილი და გასრისო ,რომ სისხლის ყოველ წვეთს ჩაატანო გემო...„ „ ალი მირზამ , როდესაც შეიტყო ,რომ გურჯისტანში ლაშქრობას ვაპირებდით, თვალები ეტარებით მილულა და სასოებით, თითქოს ლოცვას ამბობსო ჩაიმღერა- „ აურჯისტანი ტკბილია ,როგორც იქაური ყურძნის მარცვალი...ნელ-ნელა უნდა დააჭირო კბილი და გასრისო ,რომ სისხლის ყოველ წვეთს ჩაატანო გემო...„

ვკითხე, ამბობენ, გურჯებში მრავალი მოღალატის პოვნა შეიძლება, და თუ მართალია-მეთქი. ამაზე ალი-მირზამ გაიღიმა და მომიგო, ბუნებით ყველა გურჯი მოღალატეა, ოღონდ ეგ არის, ზოგს ეძლევა ღალატის საშუალება და ზოგს არაო, – მერე დაუმატა, – მაგრამ მოღალატესთან საქმის დაჭერას სიბრძნე სჭირდება, რადგან, ვინც მოყვარეს უღალატებს, ის მტერსაც უღალატებს, შენი მტრის მოღალატე ან უნდა მოკლა ან ძალიან დიდი ჯამაგირი გაუჩინოო. ვკითხე, ამბობენ, გურჯებში მრავალი მოღალატის პოვნა შეიძლება, და თუ მართალია-მეთქი. ამაზე ალი-მირზამ გაიღიმა და მომიგო, ბუნებით ყველა გურჯი მოღალატეა, ოღონდ ეგ არის, ზოგს ეძლევა ღალატის საშუალება და ზოგს არაო, – მერე დაუმატა, – მაგრამ მოღალატესთან საქმის დაჭერას სიბრძნე სჭირდება, რადგან, ვინც მოყვარეს უღალატებს, ის მტერსაც უღალატებს, შენი მტრის მოღალატე ან უნდა მოკლა ან ძალიან დიდი ჯამაგირი გაუჩინოო. ვკითხე, ამბობენ, გურჯებში მრავალი მოღალატის პოვნა შეიძლება, და თუ მართალია-მეთქი. ამაზე ალი-მირზამ გაიღიმა და მომიგო, ბუნებით ყველა გურჯი მოღალატეა, ოღონდ ეგ არის, ზოგს ეძლევა ღალატის საშუალება და ზოგს არაო, – მერე დაუმატა, – მაგრამ მოღალატესთან საქმის დაჭერას სიბრძნე სჭირდება, რადგან, ვინც მოყვარეს უღალატებს, ის მტერსაც უღალატებს, შენი მტრის მოღალატე ან უნდა მოკლა ან ძალიან დიდი ჯამაგირი გაუჩინოო.

შურიანები არიანო, გვითხრა, ერთიმეორის სიკეთე მოსვენებას უკარგავთ და, ვინც მათს ამ თვისებას ბრძნულად გამოიყენებს, როცა დასჭირდება, ერთმანეთს იოლად გადაჰკიდებსო. გურჯი უნდა აქოო, დაგვარიგა, თავი ისე უნდა მოაჩვენო, ვითომ შენ იმის ფერხთა მტვრად არა ღირხარო, გურჯი გულუბრყვილოა, თანაც გადამთიელის ნათქვამს ყოველთვის უფრო იოლად იჯერებს, ვიდრე თავისიანისას, ამიტომ სწრაფად მოგენდობა და შეუყვარდები, ხოლო რაკი შენ შეუყვარდები, საკუთარი ძმა შესძულდება, რადგან ერთი გურჯის გულში ორი სიყვარუ¬ლი ვერ ეტევაო. შურიანები არიანო, გვითხრა, ერთიმეორის სიკეთე მოსვენებას უკარგავთ და, ვინც მათს ამ თვისებას ბრძნულად გამოიყენებს, როცა დასჭირდება, ერთმანეთს იოლად გადაჰკიდებსო. გურჯი უნდა აქოო, დაგვარიგა, თავი ისე უნდა მოაჩვენო, ვითომ შენ იმის ფერხთა მტვრად არა ღირხარო, გურჯი გულუბრყვილოა, თანაც გადამთიელის ნათქვამს ყოველთვის უფრო იოლად იჯერებს, ვიდრე თავისიანისას, ამიტომ სწრაფად მოგენდობა და შეუყვარდები, ხოლო რაკი შენ შეუყვარდები, საკუთარი ძმა შესძულდება, რადგან ერთი გურჯის გულში ორი სიყვარუ¬ლი ვერ ეტევაო. შურიანები არიანო, გვითხრა, ერთიმეორის სიკეთე მოსვენებას უკარგავთ და, ვინც მათს ამ თვისებას ბრძნულად გამოიყენებს, როცა დასჭირდება, ერთმანეთს იოლად გადაჰკიდებსო. გურჯი უნდა აქოო, დაგვარიგა, თავი ისე უნდა მოაჩვენო, ვითომ შენ იმის ფერხთა მტვრად არა ღირხარო, გურჯი გულუბრყვილოა, თანაც გადამთიელის ნათქვამს ყოველთვის უფრო იოლად იჯერებს, ვიდრე თავისიანისას, ამიტომ სწრაფად მოგენდობა და შეუყვარდები, ხოლო რაკი შენ შეუყვარდები, საკუთარი ძმა შესძულდება, რადგან ერთი გურჯის გულში ორი სიყვარუ¬ლი ვერ ეტევაო.

გურჯების უგუნურობა ყვეელაზე უკეთ მათს ამპარტავნობაში ჩანსო; თავიანთ ურიცხვ ნაკლს ისე სასოებით მალავენ, თითქოს ერთი რამ ძვირფასი საგანძური იყოს; ყველაფერი შეიძლება გაპატიონ, მაგრამ მათი ნაკლი თუ შეამჩნიე, ამას არამც და არამც არ გაპატიებენ,

მაძღარი გურჯი კარგი გურჯია, მაძღარ გურჯს ბრძოლა არ უყვარს, მაძღარ გურჯს მხართეძოზე წოლა და სლოკინი უყვარსო. მე სულთნის ლაშქარში მრავალი გურჯი მენახა, რომელ¬თაც ომებში დიდად გაეთქვათ სახელი, ამიტომ ვკითხე, ბრძოლა როგორი იციან-მეთქი. ბრძოლა კარგი იციანო, მომიგო ალი-მირზამ, მაგრამ ისეთი არა, როგორც ღალატი, ღალატის ხელოვნებაში მაგათ ბადალი არა ჰყავთო, ისე კი, სხვის ლაშქარში უფრო მონდომებით იბრძვიან, ვინაიდან უცხოთა წინაშე თავის გამოჩენა უყვართო.„ ეს გახლავთ ამონარიდემი ჯემალ ქარჩხაძის მოთხრობებიდან „ლახათ-ლუხუმი „ მაძღარი გურჯი კარგი გურჯია, მაძღარ გურჯს ბრძოლა არ უყვარს, მაძღარ გურჯს მხართეძოზე წოლა და სლოკინი უყვარსო. მე სულთნის ლაშქარში მრავალი გურჯი მენახა, რომელ¬თაც ომებში დიდად გაეთქვათ სახელი, ამიტომ ვკითხე, ბრძოლა როგორი იციან-მეთქი. ბრძოლა კარგი იციანო, მომიგო ალი-მირზამ, მაგრამ ისეთი არა, როგორც ღალატი, ღალატის ხელოვნებაში მაგათ ბადალი არა ჰყავთო, ისე კი, სხვის ლაშქარში უფრო მონდომებით იბრძვიან, ვინაიდან უცხოთა წინაშე თავის გამოჩენა უყვართო.„ ეს გახლავთ ამონარიდემი ჯემალ ქარჩხაძის მოთხრობებიდან „ლახათ-ლუხუმი „ მაძღარი გურჯი კარგი გურჯია, მაძღარ გურჯს ბრძოლა არ უყვარს, მაძღარ გურჯს მხართეძოზე წოლა და სლოკინი უყვარსო. მე სულთნის ლაშქარში მრავალი გურჯი მენახა, რომელ¬თაც ომებში დიდად გაეთქვათ სახელი, ამიტომ ვკითხე, ბრძოლა როგორი იციან-მეთქი. ბრძოლა კარგი იციანო, მომიგო ალი-მირზამ, მაგრამ ისეთი არა, როგორც ღალატი, ღალატის ხელოვნებაში მაგათ ბადალი არა ჰყავთო, ისე კი, სხვის ლაშქარში უფრო მონდომებით იბრძვიან, ვინაიდან უცხოთა წინაშე თავის გამოჩენა უყვართო.„ ეს გახლავთ ამონარიდემი ჯემალ ქარჩხაძის მოთხრობებიდან „ლახათ-ლუხუმი „

და ბოლოს მაინც ვიტყვი ,რომ -„უამრავი ნაკლის მიუხედავად ქართველს ისეთი თაკარა გული, უმზესი სული და მაღალი ბუნება აქვს მთელ სამყაროს დასწვავდა, კავკასიონის მარადიული თოვლი, რომ არ აგრილებდეს და აშოშმინებდეს „ნოდარ დუმბაძე მეამაყება საქართველოც და ჩემი ქართველობაც მეამაყება სწორედ იმიტომ, რომ მიმაჩნია ქართველები ბრძენ და გმირ ხალხად. იმ დიდსაკაცობრიო მნიშვნელობის ეროვნულ-სახელმწიფოებრივ წარმონაქმანად*, რომელმაც მსოფლიო ცივილიზაციას აჩუქა: ღვინო და სადღეგრძელო*, ხორბლის 9 ენდემური ჯიში*, ხელოვნური ბოჭკო, ოქროს მოპოვების წესები*(მდინარეში და მაღაროში)*, ფოლადის დნობის უნიკალური ხერხი*. შექმნა ანბანი*,(მაშინ ,როდესაც მსოფლიოში 200 მეტი სახელმწიფოა და ამათგან მხოლოდ 14 გააჩნია საკუთარი დამწერლობა და მათ შორის საქართველო მე-5 ა)* ვცხოვრობ იმ მიწაზე ვცხოვრობ სადაც დავით აღმაშენებელი და გიორგი ბრწყინვალე დააბიჯებდნენ.დავით აღმაშენებელმა გალობანი სინანულისანი დაწერა... "... რომლისაცა წინაშე ქედდადრეკილ არს ყოველი, მუხლი ყოველი მოდრკების და ენა ყოველი შენსა გხმობს აღსარებასა. მეცა, ზენაო სიტყუაო, აღმსარებელსა მომხედენ..." ხომ წაგიკითხავთ? ხომ ხედავთ რამხელა თავმდაბლობაა..*ქართველმა ერმა. თარგმნა წმინდა წერილი*,დაწერა „ქართლის ცხოვრება" და „ვეფხისტყაოსანი", ააშენა სვეტიცხოველი, ჯვარი, ხახული, ატენის სიონიგელათი, ხერთვისი, თმოგვი და უამრავი სხვა შესანიშნავი რამ. მეამაყება ქართველობა იმიტომაც, რომ ჩემმა ხალხმა გაუძლო ისტორიულ ქარტეხილებს. სამიათასწლოვანი სახელმწიფობრიობითა და ეთნოკულტურული მთლიანობით შეინარჩუნა თვითმსგავსება. მისი წიაღში იშვა ბევრი წმინდანი და სამშობლოსათვის თავდადებული გმირი. იგი სამშობლოა დიდი მეცნიერებისა,მხედარმთავრებისა, პოეტებისა და სხვა შემოქმედი ადამიანებისა, რომლებმაც უ ფ ა ლ ს, სრულად ტემპერირებული კონტრაპუნქტით, აღუვლინეს საგალობელი. მადო #mado