– რამდენი ვარსკვლავია?

…
- ხომ იცი, რომ ამ ვარსკვლავებში თითო-თითო ჩვენი ვარსკვლავია?
– არ ვიცოდი…
– ასე ყოფილა… ჩვენ რომ მოვკვდებით თურმე, ისიც მოწყდება ცას… ვარსკლავის ყოველ ჩამოვარდნაზე ვიღაც კვდება თურმე…
– ნეტავ ჩემი ვარსკვლავი რომელია? … მე რომ მომკვდარიყავი, ნეტავ რომელი ვარსკვლავი მოწყდებოდა?… რომ ვიცოდე რომელია ის ურჯულო, ჩემი ვარსკვლავი, ღმერთმანი, ცას კიბეს მივადგამდი, ავიდოდი და ვარსკვლავს ლურსმნით მივაჭედებდი!…– ასე ძალიან გიყვარს ცხოვრება?
– სული ტკბილია,… განა შეიძლება არ გიყვარდეს?”
მადო