,, თუ ოდესმე კვლავ გამოფხიზლდები _ სასახლის კიბეებზე, მდინარის პირა პატარა მდელოზე, თუ შენი ოთახის შემზარავ სიმარტოვეში, მაშინ ქარს, ტალღას, ვარსკვლავს, ჩიტს, საათს, ყოველივეს რაც დარბის ან დაჰქრის, კვნესის ან მიედინება, ყოველივეს, რაც მღერის ან საუბრობს, ჰკითხე: რომელი საათია?

და მაშინ ქარი, ტალღა, ვარსკვლავი, ჩიტი, საათი მოგიგებენ: თრობის საათია! თრობისა და თავდავიწყების...''
მადო