უნდა წახვიდე, ნისლისფერი ედება თვალებს,

გადაწყდა, მე დღეს შენს გარეშე ვიწყებ ცხოვრებას.
ვივლი ქუჩაში და დღეიდან ყოველდღე დავლევ,
ხოლო ჩემს ქალაქს, ალბათ, დიდხანს ემახსოვრება
ჩემი შეშლილი სიყვარული, შენი ტიტინი,
მომენატრეო, - შეძახილი ზოგჯერ ბავშვური,
როცა გიხსენებ, უშენობით გული მიტირის
და წარსულისკენ მიმიძღვება დრო გარდასული...
რამდენი თბილი წუთი მახსოვს, რამდენი წამი,
როგორ გვიყვარდა სიყვარული ერთ დროს მე და შენ,
მეჩვენებოდა რომ ყოველთვის ვიყავით სამნი, -
მე შენ და ღმერთი... ჯერ შორს იყო ცრემლის ზედაშე.
რამ დამავიწყოს ლამაზი და ჯიუტი გოგო,
ხან მოწყენილი, ცრემლიანი, ხან ბედნიერი...
შენს ლამაზ დღეებს შევავედრებ გორიჯვარს, ოქონს,
მოფენილიყოს შენი გზები მხოლოდ იებით!
რაც იყო ცრემლი, ჩემთან დარჩეს ცრემლი და დარდი,
ჩემი გული და სიხარული შენ გენაცვალოს...
უნდა წახვიდე, ვერ დაგიშლი... დამტოვე... წადი...
მშვიდობით ჩემო საყვარელო პატარა ქალო...
დათო ახლოური