დღეს მარადიულობა კვლავ აღებს ჩვენს წინაშე დროის კარს და იმედით აღვსილნი ახალი წლის ზღურბლს ვაბიჯებთ.

როგორც ადრე, ახლაც თვალს ვავლებთ განვლილ გზას და ვმადლობთ ღმერთს დიდი სიყვარულისთვის, ვმადლობთ მას დიდი მოთმინებისთვის. რა ბევრის გაკეთება შეგვეძლო და, სამწუხაროდ, რა ცოტა მოვასწარით. ერთხელ კიდევ ვიგრძენით ჩვენი სისუსტე და უსუსურობა; მაგრამ გვწამს, ძალი ღვთისა შეეწევა ჩვენს უძლურებას და განკურნავს მას (2 კორ. 12,19).
პატრიარქი ილია მეორე