როდესაც შენ არავის სჭირდები– ეს არ არის მარტოობა, ეს – საკუთარი თავის მოტყუებაა..

როდესაც შენ გინდა იყვირო გამოუვალი მდგომარეობის გამო – ეს არ არის მარტოობა, ეს–ტკივილია.როდესაც ფიქრობ რომ შენი არავის ესმის – ეს არ არის მარტოობა, ეს– ეგოიზმია.როდესაც შენ ტირი მთელი დღე ცარიელ ოთახში– ეს არ არის მარტოობა, ეს –დეპრესიაა….როდესაც შენ არ შეგიძლია ვინმეს ელაპარაკო და იწყებ საკუთარ თავთან ლაპარაკს– ეს არ არის მარტოობა, ეს–დაავადებაა....როდესაც იპარავ სხვისი ცხოვრების ნაწილს, რომ შენი ცხოვრება შეავსო– ეს არ არის მარტოობა, ეს–საკუთარ თავში დაუჯერებლობაა...როდესაც შენ გესმის როგორ წიწკწიკებს საათი– ეს არ არის მარტოობა, ეს– ბევრი თავისუფალი დროა.....როდესაც ღამეების განმავლობაში შენი ტელეფონი ჩუმადაა– ეს არ არის მარტოობა, ეს– ცუდი მეგობრებია.მარტოობა არ არსებობს, ყველგან და ყოველთვის ჩვენთან არს ღმერთი!
ცრემლით დაგიკოცნე ლამაზი თვალები...ვერ შეგაჩერე....................გამექეცი და სამუდამოდ წახვედი...ის ხე მოგვტირის შუქს რომ გვიჩრდილავდა.......და ის ადგილი სადაც დამტოვე...დღესაც კი ტირის ჩემი ცრემლებით......მე იქ აღარ ვარ.......რატომ დამტოვე?.