Предыдущая публикация
თუმცა შევიცვალე ბევრჯერ საწოლები,
ხელით ახლაც ვსინჯავ და იმ ჭიქას ვეძებ,
ღამის სიბნელეში წყალს რომ მაწოდებდი...
მაშინ არც ვფიქრობდი,ძილსაც თუ გიფრთხობდი,
არც შენ ბრაზდებოდი ჩემი უმწეობით...
უკვე, აღარ ვიცი,როგორ გადავიტან,
მე რომ წყურვილი მკლავს ახლა უშენობის...


Присоединяйтесь — мы покажем вам много интересного
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Комментарии 1