მიყვარს ერთგული ქალი

არავითარი ზღვა... და ზღაპრისფერი - წყალი,
არავითარი ცა... და სუნთქის ჯერით - ქარი,
არავითარი გზა... და შეხვედრისკენ - კვალი,
არავითარი დრო... და ბედის წერით - წამი...
და არც რაიმე სხვა, თუნდაც გადასცდეს ზღვარი...
და არც სითეთრის შლა, თუნდაც ეს იყოს ზვავი...
და არც მაღალი მთა, დაბლა რომ ნატრობს ბარი...
მხიბლავს და ვეტრფი მას, მიყვარს ერთგული ქალი!..
/ შალვა ლონდარიძე /