მე შემოდგომის,ფოთოლ-ცვენის ფოთლებად მოვალ.

სიო, საამო შენს სახეზე მომაა-ალერსებს..
ჩუმად,ჩურჩულით მოგიყვები ყველა იმ დღეებს..რაც კი უშენოდ მე ეს წლები გამოვიარე.
ჩემთვის ცხოვრება, არ ცხოვრებას ემსგავსებოდა.და უიმედოდ გადიოდა ბევრი დღეები..გულში რაც იყო დარჩენილი ყველა ოცნება,,სულ ყველაფერი დაიკარგა ამ ტკივილებით..
ყველგან გეძებდი,რომ ცხოვრებას აზრი ჰქონოდა..რომ მომავალი ყოფილიყოს ბედნიერების..გულში მიყვარდი,სიყვარული
სულში სახლობდა..მაგრამ ტყუილი იყო ყველა ჩემი ფიქრები..შენს მოლოდინში გაილია მთელი ცხოვრება..
ცხოვრება სადაც, შენზე ფიქრში, გულში გხატავდი..და თუ ოდესმე შენი გული
ისევ მომიხმობს..იცი! ვერ მნახავ,რადგან უკვე აღარ ვიქნები..მაგრამ გახსოვდეს! შემოდგომის
ფოთოლ-ცვენა ვარ,ფოთლებად მოვალ.. შენს თბილ სახეს მოვეფერები..
ასე დავრჩები აუხდენელ,ტკივილ-ოცნებად..
თუ კი დამკარგე, ნუღარ მეძებ..სხვაგან წავედი..
ავტ:/ მარიამი/02.09.2016