მიყვარხარ...
მაგრამ ჩუ...
ჩუ........
არა თქვა,გულში დამალე,
არსად არ გამთქვა
რომ მენატრები,ჩურჩლით გეტყვი
დახუჭე თვალები დახუჭე
სინათლე ყველაფერს აფუჭებს
სიბნელე მათბობს და მაჩუმებს.
არ გინდა?
სიცოცხლეს გაჩუქებ...
თვალებზე შეგახებ ცხელ ტუჩებს
ეს კოცნა ტკივილებს აყუჩებს
გთხოვ შენი სინაზე მაჩუქე
და შენი სიზმრები მაჩუქე
და მე ამ ყველაფერის სანაცვლოდ
დარჩენილ სიცოცხლეს გაჩუქებ

შენ, ზღვის ტალღა ხარ,
უჩუმრად ღელავ...!
ქარიშხალი ხარ
– არ გინდა შველა...!
შენ,გაზაფხულის
ლამაზი დღე ხარ...!
სიზმრად ქცეული,
ნატვრის ხეც შენ ხარ..
ცისკრის ვარსკვლავი და
დილის ქროლვა,
შენ არვის გევხარ,
შენ, მხოლოდ შენ ხარ.!!!!

მერე რა რომ შემეჩვია?ცოტა ცრემლი ცოტა სევდა?

მერე რა რომ მე და ლექსი ერტად ვებრძვით უშენობას?

მერე რა რომ შემიყვარდი? უჩვეულო გიტხარ რამე?

მერე რა, რომ შენ ცოტა და მე ძალიან შეგიყვარე?!!

უსიტყვოდ  გეტყვი  ვგიჟდებi  შენზე  არ  ვფიქრობ  ქვეყნად  სხვა  არაფერზე,  უსიტყვოდ  გეტყვი  ძალიან  მჭირდები  ტყუილ  სიყვარულს  ნუ  შემპირდები. უსიტყვოდ  გეტყვი  აზრი  ხარ  ჩემი  არ  მინდა  ქვეყნად  შენს   გარდა  მეტი,  დახუჭე  თვალები,მომხვიე  ხელი  ეს  სამყაროა  ჩემი  და  შენი.

ყველაზე  პატარა  სიტყვა  რაც  ვიცი  ეს  არის  "მე",  ყველაზე  ტკბილი  სიტყვა  რომელიც  ვიცი"სიყვარული"და  საოცარი  პიროვნება  რომელიც  არასოდეს  დამავიწყდება  ხარ "შენ..

დიდხანს  ვიფიქრე  შენთვის  ახალი  რა  უნდა  მეთქვა ! მარტო  ის  ვიცი , მზე  ხარ  ჩემი  და გულის    ფეთქვა !!!

ჭიაყელა შეყვარებულჭიაყელას ეუბნება:-”თუცოლად არ გამომყვები,ახლავე მამლის წინდავეგდები”. ...DDD

სიყვარულისთვის არარსებობს იცი?? სიშორე–

შენ არ გეგონოს გულის ყიდვა ლექსით მინდოდეს,      შენზე ფიქრები თავად ბადებს ლამაზ სტრიქონებს,

ლამაზ ოცნებად მომევლინე, მომაჯადოვე,

როგორ ძალიან მენატრები, ნეტავ იცოდე...

ერთ რამეს გეტყვი აზრი დიდია...მე შენ მიყვარხარ სხვები მკიდია....

რა არის ლექსი?
ამბავი ერთი,
რომელიც შენთვის მინდოდა მეთქვა...
უნდა მოგიყვე რაღაც, ისეთი,
თავად მოხვიდე
ლექსების მთქმელთან...

რა არის ლექსი?
ფიქრები შენზე
და ოცნებების რითმებთან შერთვა,
გულშიჩამწვდომი
სიმღერის ტექსტი
და ყველაფერი ნათქვამი ერთად..

ზოგჯერ კი იცი,
რა არის ლექსი?
აუწონელი დარდი და სევდა,
როცა ტკივილებს
ვერაფრით შეცვლი
და სტროფებიდან ცრემლები წვეთავს...

რომ მომენატრე დაგიწერო?
და ვითომ რატომ?
რომ დავიღალე დაგიწერო?
რომ მართლა ვდარდობ?
რომ გეძებ გითხრა ,გაგიმხილო?
ნეტავ ეს რაღად?
ხომ იცი მე დღე სიხარულო
შენი დღით დამაქვს?!
შენი ღიმილით მომესალმა
პირველი ფიფქი
მერე თბილ საწოლს გაეპარა
შენს გზისკენ ფიქრი...
მერე სიხარულს მიაწება
ლოდინმა ცრემლი,
ხომ იცი აქ ვარ და შენსავით
არავის ველი?!

მზემ ოქროსფერი სხივი მესროლა

და ვარსკვლავებმა ჩამაწნეს თმებში,.

ჩემი ძახილი შენ არ გესმოდა.

დაიგვიანე გრძნობების რთველში...

და ვატრიალებ ცხოვრების ბორბალს,

სადღაც შორს ვდგავარ უტყვი და კენტი.

დაიგვიანებ...

და მაინც მოხვალ,

დაგვიზამთრდაო ალერსით მეტყვი.

ამაოდ ცდილობ ჩემს დავიწყებას,
ვიცი, დღეს გსურვარ, თვალს ნუ მარიდებ,
ნუ გამიწყრები, რა ვუყოთ მერე,
თუ ვგევარ მარტის სულელ ამინდებს.

მოდი გავუყვეთ ამ მტვრიან ბილიკს,
ნუ გაქვს ეგ გული ამაყი ბავშვის,
წამოდი, თორემ ხვალე იწვიმებს,
და წვიმა ყველა ნაკვალევს წაშლის!...

დაგიკოცნიდი -
სულს ...
გულს ...
თვალებს ასე სევდიანს ...
ბაგეს მთრთოლვარეს ...
მერე გულში ჩაგიხუტებდი ...
დაგიფარავდა ჩემი სული ქვეყნის ავდრისგან ...
და ყოველ დილას გაჩუქებდი ზღაპარს ახდენილს ...
დაგიკოცნიდი -
ღიმილს ...
ცრემლებს ...
"ნეტას" ნაღვლიანს ...
შენ რომ გდომოდა ...
... მთელ ცხოვრებას კოცნად გიქცევდი ...

VVVVVVVVVVVVVV