"მე დავამთავრე სიყვარულის დამარცვალება, მე დავამთავრე ჩემი გულის გარდაცვალება, ის სიყვარული დავამთავრე მე რომ მიყვარდა და ისიც თითქოს ყველაფერი გულს რომ მიკლავდა, არ მემეტები მაგრამ რა ვქნა არც შენ დამინდე არცერთი სიტყვა სიყვარულის მე არ გამინდე მე ქარავნებით მოგიზიდე ლამაზი ბედი, შენ კი შავ-თეთრად შემიღებე ცხოვრების ხედი.. მე ვოცნებობდი დაეხატე უფუნჯოდ მხატვარს, რომელიც ჩემში იმალება და სულ შენ გხატავს. სულ ის მინდოდა მოსულიყო შენთის ზამთარი , რომ ჩემს სხეულში მომეძებნე სადღაც გამთბარი, სულ ის მინდოდა მიყვარხრო ჩემთვის რომ გეთქვა და ამ სუტყვებით ჩემი გრძნობა რომ დაგესეტყვა.. ბევრი მინდოდა ალბათ,ბევრი... რაც არ მერგება ,რაც არ მეკუთვნისის ხომ მაინც არ შემერგება, შენ არ გამტყუნებ ყველაფერი ჩე
"მე დავამთავრე სიყვარულის დამარცვალება, მე დავამთავრე ჩემი გულის გარდაცვალება, ის სიყვარული დავამთავრე მე რომ მიყვარდა და ისიც თითქოს ყველაფერი გულს რომ მიკლავდა, არ მემეტები მაგრამ რა ვქნა არც შენ დამინდე არცერთი სიტყვა სიყვარულის მე არ გამინდე მე ქარავნებით მოგიზიდე ლამაზი ბედი, შენ კი შავ-თეთრად შემიღებე ცხოვრების ხედი.. მე ვოცნებობდი დაეხატე უფუნჯოდ მხატვარს, რომელიც ჩემში იმალება და სულ შენ გხატავს. სულ ის მინდოდა მოსულიყო შენთის ზამთარი , რომ ჩემს სხეულში მომეძებნე სადღაც გამთბარი, სულ ის მინდოდა მიყვარხრო ჩემთვის რომ გეთქვა და ამ სუტყვებით ჩემი გრძნობა რომ დაგესეტყვა.. ბევრი მინდოდა ალბათ,ბევრი... რაც არ მერგება ,რაც არ მეკუთვნისის ხომ მაინც არ შემერგება, შენ არ გამტყუნებ ყველაფერი ჩე
ჩემი ერთი ხარ, გრძნობებს ერთვიხარ. ფიქრის ღმერთი ხარ, ერთადერთი
ხარ. ჩემი ცალი ხარ, ერთი ცალი ხარ. ზურგის ქარი და თვალთა ნამი ხარ...
ჩემი სუნთქვა და ჩემი დარი ხარ.. ნათელი დღე და ჩემი ღამე ხარ.. ჩემი გზა
ხარ და ჩემი მიზანი, ჩემი გრძნობების მისხალ-მისხალი.. გრძნობა ხარ ჩემი
მიწიდან ცამდე, ციდან მიწამდე და ზღვიდან ზღვამდე.. უსათაურო ხარ ლექსი,
გრძნობებში ჩაქოვილი დარდი. თრთოლვა ხარ ჩემი, სითბო, ზაფხულშიც ხელებს რომ
მითბობს.. მოლოდინის ხარ ღამე, ფიქრთა არსი და ღელვა.. გულის ცემა ხარ,
მზე ხარ.. დარდი ხარ ჩემი.. 'მე' ხარ.. შენ საათის ხარ ისრები, ყოველ
წამებს რომ ვუცდი.. წვიმის წვეთები ხარ ტუჩებზე, ათას კოცნას რომ ვუთვლი..
დედამიწის ხარ ზურგი, უსასრულოდ ხარ ჩემში, სიტყვების ზღვა ხარ ულევი