( ჩემი დაწერილი ლექსი )

╚► < მეგობრობა >
გავბრაზდი ვიღაცაზე,
არმინდა რომ ვსთქვა მასზე,
მაინც მეთქმევა ვიზზეც
ჩემ ძველ კარგ მეგობარზე.
მას არ ვარგივარ არაფრად
და აბუჩადაც მიგდებს,
მე რამეს როცა ვიტყვი,
ის ყურსაც არ დამიგდებს.
ძველად კარგადაც ვიყავით,
გვიყვარდა ერთმანეთი,
როცა ერთხელაც წავჩხუბდით
დაიმსხვრა ყველაფერი.
მისი იმედი მაუნც მაქვს,
გამოასწორებს ალბათ,
მას თუ ჰქონდა ჩემი იმედი
შემიყვარებდა ალბათ.
მაგრამ მე მაინც მგონია,
რომ გაიმარჯვებს იმედი,
ჩვენ კარგი მეგობრები ვართ
ჩვენ მუდამ ერთად ვიქნებით.
მჯერა მე ღმერთის,
იმ ერთადერთის,
რომელიც ჩვენ
ყველაფერს გვეტყვის.
გაგვიღებს თვალებს,
იმ გულის კარებს,
რომელიც ახლა დაკეტილია,
და გასაღებიც დაკარგულია.
მე ვეძებ მას, იმ ვიღაცას,
რომელიც მეტყვის, მე რამ ესხვას,
ან გამამხნევებს,ან კი დამწყევსლის,
ან შემიყვარებს ან შევძულდები.
მე შევიყვარებ მხოლოს იმ მეგობარს, ,
რომელიც მეტყვის ,
მე ვარ შენთან მუდამ შენ გვერდით.