За права быць сабой і дыхаць вольна,
На свету бруд увагі не звяртаць,
За права хуткі крок змяніць спакойным
Гатовая, здаецца, усё аддаць.
За права быць сабой... За ўсё на свеце
Магчымасць прабачэння не прасіць,
За сонца,што мне промнем цёплым свеціць
Я не хачу віну ў душы насіць.
За права быць такой, якой хачу я
І ўсміхацца тым,хто мне мілей...
За словы тыя,што аднойчы ўсё ж пачую,
За тую зорку, што ўбачу ў імгле.
За тую веру, што ў душы маёй прачнецца
Аднойчы раніцай праз месяц ці праз год.
Што ціхім шэптам сярод ночы адгукнецца
Жыццё закружыць шчасця карагод.
За тую сілу,што нікому не развеяць,
За тую праўду, што нікому не забіць.
За права на трывалую надзею,
За права верыць, спадзяв