Նախանձող մարդկանց ես չեմ հասկանում
Շնչելս նրանց հանգիստ չի տալիս,
Իսկ երբ տեսնում են հանկարծ ժպտալիս,
Թնդում են.–Տեսեք, մեզ ծաղր է անում։
Հիվանդանում եմ՝ ցնդում են, պայթում,
—Սուտ է, ասում են, ձեւեր է թափում,
Փորձում եմ մեռնել, մեռնում են խանդից
Եվ մռնչում են,–մեռնողը չէ նա,
Դիտմամբ է մեռնում, որ անմահանա։
Հ. Սահյան