1500 — маскоўскія войскі Івана ІІІ перашлі мяжу Вялікага Княства Літоўскага па трох накірунках: на Таропец, Смаленск і Бранск. Вайна 1500-1503 гадоў — чацвёртая вайна паміж Вялікім Княствам Літоўскім і Вялікім княствам Маскоўскім за усходнеславянскія землі.
1589 — каралева і вялікая княгіня Ганна Ягелонка надала Пружанам Магдэбургскае права і герб.
1660 — падпісанне Аліўскага міру паміж Рэччу Паспалітай і Швецыяй, які завершыў Паўночную вайну 1655-1660 гадоў.
1791 — агульнадзяржаўны сойм Рэчы Паспалітай зацвердзіў першую ў Еўропе і другую ў свеце (пасля ЗША) Канстытуцыю Рэчы Паспалітай, якая мусіла вывесці дзяржаву з палітычнай занядбаласці і залежнасці ад суседзяў. У гэтым дакуменце Вялікае Княства Літоўскае ўжо не згадваецца. Менавіта гэта выклікала новую агрэсію Расіі.
1863 — у час нацыянальна-вызвольнага паўстання ў баі з расійскім войскам каля вёскі Азярцы (Случчына) загінуў палявы паўстанцкі камандзір Уладзіслаў Машэўскі.
1912 — Янка Купала закончыў напісанне камедыі “Паўлінка”
1917 — у Віцебску на з’ездзе мясцовай інтэлегенцыі заснавана правая кансерватыўная партыя “Беларускі народны саюз”.
1933 — галодны бунт насельніцтва ў Барысаве. Удзельнічала болей за 2 тысячы чалавек. Уначы прыбылы атрад мінскіх энкэвэдыстаў арыштаваў 1400 чалавек. Праз два дні выяздная сесія Рэўтрыбунала БССР саслала 1200 барысаўцаў на зняволенне ў канцлагерах на тэрмін 8-10 гадоў. 200 чалавек былі асуджаныя да расстрэлу. Іх расстралялі на ўскрайку Барысава, на так званых Чычагаўскіх батарэях.
1943 — пратакол № 5 з нарады групы польскіх легіёнаў на тэрыторыі Беларусі пастанавіў наступнае: «1) усе нямецкія ўстановы ў адпаведных паветах павінны быць абсаджаныя толькі нашымі людзмі, каб уся практычная ўлада была ў нашых руках. Такім чынам усе паліцэйскія і каманданты змогуць зрабіць дапамогу зброяй ды амуніцыяй нашым узброеным легіёнам, праводзіць разведку і рабіць адпаведны ўплыў на немцаў і на ўсё акружэнне; 2) кожны паляк павінен памятаць, што... ніколі і ні за што беларус не захоча даць нам дапамогі, таму мы павінны імкнуцца выжыць беларусаў з усіх установаў... імкнуцца вышукаць усякія матар’ялы, абвінавачваючыя беларусаў, перадаваць іх немцам, абвінавачваючы беларусаў за сувязь з партызанамі для таго, каб іх расстрэльвалі. Такім чынам мы зможам ня толькі выжыць беларусаў, але і супроцставіць немцам беларускае насельніцтва. Наступна, пры дапамозе ўмелай прапаганды, мы перацягнем беларусаў на свой бок і асягнем, як мінімум, іх ней-тральнасць... 4) праз сваіх людзей прасіць паліцыю і немцаў паліць беларускія вёскі пад прэтэкстам, што яны памагаюць партызанам».
1957 — выйшла пастанова Савета Міністраў СССР і Цэнтральнага камітэта КПСС пра пераутварэнне калгасаў у саўгасы. Згодна з пастановай пры пераўтварэнні калгасаў у саўгасы ўся калгасная маёмасць перадаецца саўгасам бяз выкупа.
1977 — у Мінску пачалі будаваць метро.
1986 — у 18 гадзін у адпаведнасці з рашэннем Урадавай камісіі СССР па ліквідацыі наступстваў аварый на Чарнобыльскай АЭС Гомельскі аблвыканкам паставіў задачу аб эвакуацыі ўсяго насельніцтва і жывёлы з 50 неселеных пунктаў Брагінскага, Нараўлянскага і Хойніцкага раёнаў у 30-кіламетровай зоне. 5 траўня недзе гадзін у 15 эвакуацыя ў асноўным завершылася, было вывезена 12600 чалавек (у тым ліку 6500 працаздольных) і 51000 галоў жывёлы ўсіх відаў.
1991 — падпісанне ў сталіцы Намібіі “Уіндгуцкае дэкларацыі”, якая заклікае ўлады ўсіх краін забяспечваць свабоду прэсы і яе дэмакратычны характар.
2016 — першае прысуджэнне прэміі Цёткі.

НАРАДЗІЛІСЯ:
1620 — Радзівіл Багуслаў (г. Гданьск, Польшча) — меценат, вайсковы і дзяржаўны дзеяч Вялiкага Княства Лiтоўскага, харунжы літоўскі, канюшы літоўскі, генеральны губернатар Прускага герцагства.
1666 — Багушэвіч Войцех (Гарадзенскі павет, Троцкае ваяводства, ВКЛ) — дзеяч каталіцкага касцёла і Ордэна езуітаў, педагог. Прэфект школ у Гродне (1702-1703), Нясвіжы (1703-1704), Мінску (1704-1705) і Пінску (1705-1706), суперыёр Віцебскага езуіцкага калегіума (1709-1713), прафесар маральнай тэалогіі, прэфект школ (1713-1714) і рэктар (1714-1720) Нясвіжскага езуіцкага калегіума, рэктар Полацкага езуіцкага калегіума (1720-1727), правінцыял Літоўскай правінцыі Таварыства Ісуса (1727-1731), прэпозіт Дому прафесаў у Вільні (1731-1734).
1722 — Радзівіл Станіслаў (мястэчка Дзятлава, цяпер Гродзенская вобласць) — дзяржаўны і ваенны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага, генерал-лейтэнант кавалерыі, крайчы ВКЛ з 1752 года, падкаморы літоўскі з 1759 года.
1791 — Жавускі (Ржавускі, Равускі) Генрык (мястэчка Славута, цяпер Хмяльнiцкая вобласць, Украiна) — польскамоўны беларускі пісьменнік, публіцыст, палітык і масон (сябра пецярбурскай масонскай ложы «Белы арол»), адзін з найбольш вядомых прадстаўнікоў кансерватыўнай думкі 30—50-х гг. XIX ст. у Беларусі, Літве і Польшчы.
1870 — Шабад Ізраіль (Ісідар) Абрамавіч (г. Мінск) — расійскі лекар-педыятр, доктар медыцыны, калежскі саветнік. Адзін з заснавальнікаў кафедры дзіцячых хвароб Жаночага медыцынскага інстытута, адзін з заснавальнікаў Санкт-Пецярбургскай школы лекараў-педыятраў.
1877 — Грыневіч Антон Антонавіч (хутар Іванаўшчына, цяпер Полацкі раён, Віцебская вобласць) — беларускі збіральнік музычнага меласу (фальклору), выдавец, педагог. У архівах Беларусі і Вільні захоўваецца да 1000 запісаў беларускага меласу, сабраных Грынкевічам. Вязень ГУЛагу.
1885 — Скіндар (дзявочае Іваноўская) Алена Леанардаўна (фальварк Лябёдка, цяпер у межах вёскі Галавічполе, Шчучынскі раён, Гродзенская вобласць) — папулярызатар ведаў па беларусазнаўстве, спецыяліст у галіне конегадоўлі, перакладчыца. Супрацоўнічала з земляробчым часопісам «Саха» як спецыялістка ў конегадоўлі, пісала гаспадарчыя парады для земляробаў-беларусаў. З прыходам у 1939 годзе савецкай улады мужа якой вывезлі на ўсход, сама яна хавалася ў Вільні. Затым у родным фальварку перажыла нямецкую акупацыю. Тут схавалі ад нацыстаў дзвюх жанчын яўрэйскага паходжання — Эму Альтберг (1889—1983) і яе сястру Марыю Арнольд (1893—1995). 22 кастрычніка 2001 года за ўратаванне яўрэяў атрымала званне «Праведнікаў свету».
1886 — Сіняўскі Мікалай Рыгоравіч (вёска Тупчына Дзісненскага павету Віленскай губерні) — настаўнік Віленскай беларускай гімназіі, выкладаў матэматыку і гімнастыку, працаваў настаўнікам у Мінску. Вязень ГУЛагу.
1892 — Вальковіч Аляксандр Іванавіч (г. Мінск) — беларускі грамадска-палітычны дзеяч, народны сакратар фінансаў БНР. У 1920 годзе эміграваў, у 1925 — вярнуўся ў БССР. У 1937-м асуджаны за «антысавецкую агітацыю і прапаганду» да вышэйшай меры пакарання. Вязень ГУЛагу.
1892 — Мертэнс Станіслаў Адамавіч (г. Лодзь, Польшча) — польскі палітычны дзеяч, публіцыст. Адзін з арганізатараў Камунистычнай Партыи Заходняй Беларуси і Мінскай школы КПЗБ. Вязень ГУЛагу. Памёр у жніўні 1937 года ў Мінскай турме.
1907 — Вішнеўская Наталля Вячаславаўна (г. Коўна, цяпер г. Каўнас, Літва) — беларуская паэтка, рэдактар.
1916 — Асмыковіч Мікалай Захаравіч (вёска Германава Слабада, цяпер вёска Красная Слабада, Акцябрскі раён, Гомельская вобласць) — вайсковец, артылерыст, сяржант, поўны кавалер ордэна Славы.
1919 — Данілюк Леанід Сямёнавіч (вёска Студзёнка, цяпер Быхаўскі раён, Магілёўская вобласць) — вайсковец, артылерыст, маёр, удзельнік Другой сусветнай вайны, Герой Савецкага Саюза.
1920 — Бялявін Евель Самуілавіч (г. Барысаў, Мінская вобласць) — вайсковец, лётчык, старшы лейтэнант, удзельнік Другой сусветнай вайны, Герой Савецкага Саюза (04.02.1944).
1929 — Шундрык Уладзімір (вёска Рышчыца, цяпер у межах горада Слонім, Гродзенская вобласць) — беларускі грамадскі дзеяч, пісьменнік.
1932 — Іткіна Марыя Лявонцьеўна (г. Рослаўль, Смаленская вобласць, Расія) — беларуская лёгкаатлетка, бягуння на кароткія дыстанцыі, чатырохразовая чэмпіёнка Еўропы, неаднаразовая рэкардсменка свету.
1937 — Лявонава Ала Канстанцінаўна (г. Мінск) — беларускі мастацтвазнавец, кандыдат мастацтвазнаўства (1973). Навуковыя працы па старажытнай беларускай скульптуры, сучасным беларуским народным мастацтве.
1941 — Гугнін Аляксандр Аляксандравіч (г. Масква, Расія) — беларускі філолаг, літаратуразнавец, крытык, перакладчык, педагог, доктар філалагічных навук (1998), прафесар.
1942 — Вайцяшонак Марыя Антонаўна (г. Змяінагорск, Алтайскі край, Расія) — беларуская пісьменніца.
1945 — Ляховіч Валянціна Антонаўна (станцыя Дзівенская, Гатчынскі раён, Ленінградская вобласць) — беларускі мастак. Працуе пераважна щ акварэли, змешанай тэхницы, стварае абъекты.
1948 — Емяльянаў Віктар Андрэевіч (г. Тукумс, Латвія) — беларускі вучоны ў галіне мікраэлектронікі, доктар тэхнічных навук (1999), прафесар (1998), член-карэспандэнт Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (2000).
1953 — Сіўко Франц Іванавіч (вёска Вята, Міёрскі раён, Віцебская вобласць) — беларускі празаік, публіцыст. Ягоны артыкул у «ЛіМе» ў 1986 годзе «Прашу вызваліць...» пра вывучэнне беларускай мовы ў школах выклікаў дыскусію і зварот дзеячоў культуры да Генэральнага сакратара ЦК КПСС Міхаіла Гарбачова.
1958 — Сіўчыкаў Уладзімір Мікалаевіч (г. Жодзіна, Смалявіцкі раён, Мінская вобласць) — беларускі пісьменнік, перакладчык, выдавец.
1979 — Радзіна Наталля (г. Кобрын, Брэсцкая вобласць) — журналістка і галоўны рэдактар апазіцыйнага сайта charter97.org, беларускі палітвязень, вязень сумлення.

ПАМЕРЛІ:
1797 — Ракеты Мацей (г. Полацк, Віцебская вобласць) — дзеяч каталіцкага касцёла і Ордэна езуітаў, педагог, прафесар рыторыкі і гісторыі. З 1782 г. сакратар Ордэна езуітаў, адначасова асістэнт генеральнага вікарыя (з 1785) і прэфект Полацкай друкарні (з 1787).
1863 — Машэўскі Уладзіслаў Міхал Рамуальдавіч (вёска Азярцы, цяпер Слуцкі раён, Мінская вобласць) — адстаўны штабс-капітан расійскай імператарскай арміі, адзін з кіраўнікоў паўстання 1863-1864 гадоў у Слуцкім павеце.
1864 — Горскі Станіслаў (Сібір, Расія) — беларускі прыродазнавец, публіцыст, лекар і педагог. Па падазрэнні ў спачуванні нацыянальна вызваленчаму руху ў 1863 высланы ў Сібір. У ссылцы скончыў жыццё самагубствам.
1941 — Святаполк-Чацвярцінскі Людвіг (канцлагер Аўшвіц-Біркенау) — князь з роду Святаполк-Чацвярцінскіх. Валодаў землямі на абоіх берагах Нёмана. Аднаго лекара і аднаго фельшара (усяго на Шчучыншчыне было 4 лекары і 2 фельшары) Людвіг утрымліваў у Жалудку на свае сродкі ў пабудаванай ім бальніцы. Медыцынскае абслугованне было платным. Асобы, якія працавалі ва ўстановах, павінны былі плаціць унёскі ў “касу хворасцяў”. Калі плацельшчык узносаў або члены яго сям’і захворвалі, то лячылі іх бясплатна.
1950 — Абугаў Сямён Львовіч (г. Ленінград, цяпер г. Санкт-Пецярбург, Расія) — беларускага паходжання расійскі жывапісец і педагог.
1978 — Каганаў Іцхак Каган (Ісаак Барысавіч) (г. Ашдод, Ізраіль) — беларускага паходжання яўрэйскі паэт і мысліцель, тэатральны дзеяч, драматург, які пісаў на іўрыце. Таму што выданне кніг на іўрыце было забаронена савецкімі ўладамі вымушаны быў хаваць сваю літаратурную дзейнасць. У 1949 г. быў арыштаваны і 6 гадоў правёў у турмах і лагерах, дзе склаў і запомніў 480 вершаў і кнігу Торат ха- Таміру “Вучэння аб патаемным”.
1989 — Вішнеўская Наталля Вячаславаўна (г. Ленінград, Расія) — беларуская паэтка, рэдактар.
1989 — Ліманоўскі Янка (г. Рычтан Парк, Ілінойс, ЗША) — беларускі пісьменнік, літаратуразнавец. Намеснік дырэктара Інстытута літаратуры і мастацтва Акадэміі навук БССР, дырэктар Другога Беларускага дзяржаўнага тэатра ў Віцебску. Дзеяч беларускай эміграцыі ў Германіі і ЗША. Дырэктар управы Беларускага інстытута навукі і мастацтваў у Нью-Ёрку (1951-1955).
1990 — Бялінская Марыя Сяргееўна (г. Мінск) — беларуская актрыса. Народная артыстка БССР (1953).
1992 — Гамолка Мікола (Мікалай Іванавіч) (г. Мінск) — беларускі пісьменнік.
1994 — Карпілаў Віктар Рыгоравіч (г. Мінск) — беларускі рэжысёр, педагог. Заслужаны дзеяч мастацтваў Беларусі.
2022 — Сукала Аляксандр Васільевіч (г. Мінск) — беларускі педыатр, дзіцячы нефролаг і экапатолаг, імунолаг, доктар медыцынскіх навук (1995), прафесар (1996), член-карэспандэнт Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (2009), акадэмік Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (2014). Заслужаны дзеяч навукі Рэспублікі Беларусь (2002).
2022 — Шушкевіч Станіслаў Станісла́вавіч (г. Мінск) — беларускі навуковец і палітык дэпутат Вярхоўнага савету 12-га і 13-га склікання, старшыня Вярхоўнага Савету Беларусі 12-га склікання, першы кіраўнік незалежнай Беларусі, адзін з удзельнікаў падпісання Белавескіх пагадненняў аб юрыдычным замацаванні распаду СССР. Старшыня партыі Беларуская сацыял-дэмакратычная Грамада (з 1998 года па 3 лістапада 2018 года).