Предыдущая публикация
1447 — пакідаючы Вільню і пераязджаючы ў Кракаў вялікі князь літоўскі Казімір IV Ягелончык выдаў прывілей (названы Казіміравым).
Ён гарантаваў непарушнасць межаў, што існавалі пры Вітаўце, а шляхце — асабістую вольнасць, якую мела польская шляхта, гарантаваў права уласнасці на землю, вольны выезд за мяжу, права судзіць залежных ад іх людзей. Ён забараніў раздаваць маёмасць і пасады іншаземцам, чым аберагаў інтарэсы Княства і вялікалітоўскай знаці.
1642 — створаны Полацкі цырульніцкі цэх.
1752 — вялізны пажар у Віцебску.
1813 — удзел беларускіх салдат у складзе расійска-прускага войска ў бітве з французамі каля вёскі Грос-Гершэн.
1920 — у Мінску выйшаў першы нумар часопіса «Рунь» (выдаваўся да 4 ліпеня 1920 г.). Рэдак-тар Янка Купала, выдавец Вацлаў Іваноўскі.
1931 — у Мінску пачала вытворчасць кандзіцерская фабрыка “Коммунарка”.
1948 — у Лондане адбыўся першы з’езд Хрысціянскага Аб’яднання Беларускіх Работнікаў у Вялікабрытаніі.
1977 — на чыгуначнай станцыі Крыжоўка пад Мінскам адбылося сутыкненьне пасажырскага цягніка з электрычкай. Паводле афіцыйных дадзеных загінулі 22 чалавекі, паводле неафіцыйных — да 200 чалавек. Гэта была самая буйная чыгуначная катастрофа ў гісторыі Беларусі.
НАРАДЗІЛІСЯ:
1808 — Ходзька Міхал (гарадскі пасёлак Крывічы, Мядзельскі раён, Мінская вобласць) — беларускі паэт, перакладчык і палітычны дзеяч. Належаў да таварыстваў філаматаў і філарэтаў, удзельнік паўстання 1830-1831 гг.
1835 — Акінчыц Людвік Станіслаў Фадзей (Гродзенская губерня) — лекар, ўдзельнік паўстання 1863 года. Палітссыльны, пакаранне адбываў у Кунгуры на Урале. Працаваў земскім урачом, стаў адным з заснавальнікаў курортнай медыцыны. За асаблівыя заслугі ў 1886 годзе ўзнагароджаны ордэнам святога Станіслава 3-й ступені.
1865 — Макрэцкі Зыгмунт Аўтаназі (вёска Дзітрыкі, цяпер Лідскі раён, Гродзенская вобласць) — навуковец-біёлаг, доктар філасофіі, прафесар энтамалогіі. Адзін з піянераў у вобласці аховы раслін. Заснавальнік Сімферопальскага музея прыроды і інстытута энтамалогіі і аховы лесу ў Скарневічах (Польшча). Вынаходнік хімічных сродкаў для аховы раслін і тытунёвай сыравіны.
1888 — Віткоўскі Іван Антонавіч (вёска Чэрчыцы, цяпер Шумілінскі раён, Віцебская вобласць) — беларускі гісторык, прафесар (1932). Дырэктар інстытута польскай пралетарскай культуры Беларускай акадэміі навук. Вязень ГУЛагу.
1897 — Капуцкі Андрэй Рыгоравіч (г. Маладзечна, Мінская вобласць) — пісьменнік, публіцыст, дзеяч заходнебеларускага нацыянальнага руху. Вязень ГУЛагу.
1910 — Вайнруб Мацвей Рыгоравіч (г. Барысаў, Мінская вобласць) — вайсковец, удзельнік Другой сусветнай вайны, камандуючы бронетанкавымі і механізаванымі войскамі 8-й гвардзейскай арміі 1-га Беларускага фронту, гвардыі генерал-лейтэнант танкавых войск, Герой Савецкага Саюза (06.04.1945).
1922 — Карасёў Іван Раманавіч (вёска Вілейка, цяпер Чавускі раён, Магілёўская вобласць) — вайсковец, сувязіст, малодшы сяржант, удзельнік Другой сусветнай вайны, Герой Савецкага Саюза (29.10.1943).
1923 — Шчамялёў Леанід Дзмітрыевіч (г. Віцебск) — беларускі мастак, працаваў у розных жанрах станковага жывапісу. Народны мастак БССР (1983). Заслужаны дзеяч мастацтваў БССР (1982).
1931 — Белы Міхась Міхайлавіч (вёска Мікалаеўшчына, цяпер Стаўбцоўскі раён, Мінская вобласць) — дысідэнт, вступаў супраць палітыкі русіфікацыі Беларусі. Вязень ГУЛагу.
1931 — Белязо Алена Паўлаўна (г. Віцебск) — беларускі гісторык, доктар гістарычных навук (1985).
1934 — Канус Іван Іванавіч (вёска Рыбалава, Дзятлаўскі раён, Гродзенская вобласць) — беларускі анестэзіёлаг-рэаніматолаг, доктар медыцынскіх навук (1990), прафесар (1991). Заслужаны дзеяч навукі Рэспублікі Беларусь.
1935 — Аляхновіч Мікалай Міхайлавіч (вёска Варонічы, цяпер Слонімскі раён, Гродзенская вобласць) — беларускі фізік, доктар фізіка-матэматычных навук (1988), прафесар (1991), член-карэспандэнт Акадэміі навук БССР (1989), акадэмік Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (1996). Заслужаны дзеяч навукі Рэспублікі Беларусь (1999).
1941 — Сухін Аскольд Аўрамавіч (г. Архангельск, Расія) — беларускі спявак (бас). Заслужаны артыст Беларусі (1971).
1947 — Кавалёў Міхаіл Міхайлавіч (вёска Новая Вёска, Докшыцкі раён, Віцебская вобласць) — беларускі эканаміст, матэматык, аналітык, доктар фізіка-матэматычных навук (1993), прафесар (1994).
1948 — Зорын Валянцін Паўлавіч (вёска Крывошын, Ляхавіцкі раён, Брэсцкая вобласць) — беларускі дзяржаўны дзеяч, міністр лясной гаспадаркі Рэспублікі Беларусь (17.10.1994-01.11.2001).
1951 — Грышук Лявон Іванавіч (вёска Глінкі, Уздзенскі раён, Мінская вобласць) — беларускі мастак, ліквідатар аварыі на Чарнобыльскай АЭС. Працаваў у галіне станковага жывапісу і графікі ў жанрах пейзажа і фігуратыўнай карціны.
ПАМЕРЛІ:
1780 — Бака Юзаф (г. Варшава, Польшча) — польскі паэт, каталіцкі прапаведнік, доктар тэалогіі (1773). Больш за дваццаць гадоў служыў місіянерам у Мінску, Навагрудку і Вільні.
1915 ― Абрэмскі Максімільян (г. Гродна) ― шляхціч, гродзенскі чыноўнік, памочнік рэвізора Гродзенскай кантрольнай палаты, дабрачынец, публіцыст, пісаў карэспандэнцыі ў газету “Край”. Быў сябрам Э. Ажэшка, пабудаваў дом у Гродне (цяпер па вуліцы Ажэшка №19).
1922 — Мiсуна Ганна Баляславаўна (г. Масква, Расія) — беларуска, першая ва ўсёй Расiйскай імперыі жанчына-геолаг, хто пачаў займацца практычнымi вышукамi, палявымi работамi, прымаць удзел у геалагiчных экспедыцыях. Вечны спачын знайшла ў Маскве на могiлках Новадзявочага манастыра.
1939 — Сініцкі Іван Францавіч (г. Смаргонь, Гродзенская вобласць) — беларускі мемуарыст і падарожнік. Нарадзіўся ў 1856 або 1861 годзе пад мястэчкам Смаргонь.
1954 — Пякарскі Павел Антонавіч (г. Вільнюс, Літва) — беларускі рэлігійны і грамадскі дзеяч, каталіцкі святар. У 1925 годзе прызначаны кіраўніком Ашмянскага дэканата і пробашчам у парафіі Жупраны.
1968 — Крахельская-Філіповіч Ванда (г Варшава, Польшча) — беларускага паходжання рэвалюцыйны дзеяч, мастачка, член жаночага аддзялення Баявой арганізацыі ППС, удзельніца няўдалага замаху на варшаўскага генерал-губернатара Георгія Скалона, заснавальніца Савета дапамогі яўрэям.
1977 — Эйдзінаў Рыгор Барысавіч (г. Мінск) — беларускі дзяржаўны і партыйны дзеяч, сакратар ЦК КП(б)Б (22.12.1940-26.03.1941), сакратар ЦК КП(б)Б па авіяцыйнай прамысловасці (26.03.1941-26.08.1943), намеснік старшыні Савета Народных Камісараў БССР (чэрвень 1944 – 26.03.1946), намеснік старшыні Савета Міністраў БССР (26.03.1946-1947).
1985 — Бачковіч Зыгмунт (г. Гдыня, Польшча) — польскі юрыст і дыпламат, ваявода Навагрудскага ваяводства (24.09.1926-20.06.1931) і ваявода віленскі (20.06.1931-02.10.1939).
1990 — Дружалоўскі Іван Іосіфавіч (г. Мінск) — беларускі дзяржаўны дзеяч, рэктар Беларускага палітэхнічнага інстытута (1934-1936), міністр тарфяной прамысловасці БССР (1965-1970).
2002 — Склубоўскі Вінцук (г. Беласток, Польшча) — беларускі грамадска-культурны дзеяч у Заходняй Беларусі і Польшчы, юрыст, пісьменнік.
2007 — Супрун Васіль Рыгоравіч (г. Слонім, Гродзенская вобласць) — беларускі паэт, краязнавец, археолаг. Вязень ГУЛагу.
2009 — Шмакаў Фёдар Іванавіч (г. Віцебск) — беларускі акцёр, рэжысёр. Народны артыст Беларусі (1959). Народны артыст СССР (1975).
2011 — Кірдзей Рыгор Іванавіч (г. Брэст) — беларускі мастак ў галіне станковага і манументальна-дэкаратыўнага жывапісу (роспіс, мазаіка, сграфіта).
2014 — Рылюк Аркадзь Фядосавіч (г. Мінск) — беларускі хірург, доктар медыцынскіх навук (1992), прафесар (1995).
1808 — Ходзька Міхал (гарадскі пасёлак Крывічы, Мядзельскі раён, Мінская вобласць) — беларускі паэт, перакладчык і палітычны дзеяч. Належаў да таварыстваў філаматаў і філарэтаў, удзельнік паўстання 1830-1831 гг.
1835 — Акінчыц Людвік Станіслаў Фадзей (Гродзенская губерня) — лекар, ўдзельнік паўстання 1863 года. Палітссыльны, пакаранне адбываў у Кунгуры на Урале. Працаваў земскім урачом, стаў адным з заснавальнікаў курортнай медыцыны. За асаблівыя заслугі ў 1886 годзе ўзнагароджаны ордэнам святога Станіслава 3-й ступені.
1865 — Макрэцкі Зыгмунт Аўтаназі (вёска Дзітрыкі, цяпер Лідскі раён, Гродзенская вобласць) — навуковец-біёлаг, доктар філасофіі, прафесар энтамалогіі. Адзін з піянераў у вобласці аховы раслін. Заснавальнік Сімферопальскага музея прыроды і інстытута энтамалогіі і аховы лесу ў Скарневічах (Польшча). Вынаходнік хімічных сродкаў для аховы раслін і тытунёвай сыравіны.
1888 — Віткоўскі Іван Антонавіч (вёска Чэрчыцы, цяпер Шумілінскі раён, Віцебская вобласць) — беларускі гісторык, прафесар (1932). Дырэктар інстытута польскай пралетарскай культуры Беларускай акадэміі навук. Вязень ГУЛагу.
1897 — Капуцкі Андрэй Рыгоравіч (г. Маладзечна, Мінская вобласць) — пісьменнік, публіцыст, дзеяч заходнебеларускага нацыянальнага руху. Вязень ГУЛагу.
1910 — Вайнруб Мацвей Рыгоравіч (г. Барысаў, Мінская вобласць) — вайсковец, удзельнік Другой сусветнай вайны, камандуючы бронетанкавымі і механізаванымі войскамі 8-й гвардзейскай арміі 1-га Беларускага фронту, гвардыі генерал-лейтэнант танкавых войск, Герой Савецкага Саюза (06.04.1945).
1922 — Карасёў Іван Раманавіч (вёска Вілейка, цяпер Чавускі раён, Магілёўская вобласць) — вайсковец, сувязіст, малодшы сяржант, удзельнік Другой сусветнай вайны, Герой Савецкага Саюза (29.10.1943).
1923 — Шчамялёў Леанід Дзмітрыевіч (г. Віцебск) — беларускі мастак, працаваў у розных жанрах станковага жывапісу. Народны мастак БССР (1983). Заслужаны дзеяч мастацтваў БССР (1982).
1931 — Белы Міхась Міхайлавіч (вёска Мікалаеўшчына, цяпер Стаўбцоўскі раён, Мінская вобласць) — дысідэнт, вступаў супраць палітыкі русіфікацыі Беларусі. Вязень ГУЛагу.
1931 — Белязо Алена Паўлаўна (г. Віцебск) — беларускі гісторык, доктар гістарычных навук (1985).
1934 — Канус Іван Іванавіч (вёска Рыбалава, Дзятлаўскі раён, Гродзенская вобласць) — беларускі анестэзіёлаг-рэаніматолаг, доктар медыцынскіх навук (1990), прафесар (1991). Заслужаны дзеяч навукі Рэспублікі Беларусь.
1935 — Аляхновіч Мікалай Міхайлавіч (вёска Варонічы, цяпер Слонімскі раён, Гродзенская вобласць) — беларускі фізік, доктар фізіка-матэматычных навук (1988), прафесар (1991), член-карэспандэнт Акадэміі навук БССР (1989), акадэмік Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (1996). Заслужаны дзеяч навукі Рэспублікі Беларусь (1999).
1941 — Сухін Аскольд Аўрамавіч (г. Архангельск, Расія) — беларускі спявак (бас). Заслужаны артыст Беларусі (1971).
1947 — Кавалёў Міхаіл Міхайлавіч (вёска Новая Вёска, Докшыцкі раён, Віцебская вобласць) — беларускі эканаміст, матэматык, аналітык, доктар фізіка-матэматычных навук (1993), прафесар (1994).
1948 — Зорын Валянцін Паўлавіч (вёска Крывошын, Ляхавіцкі раён, Брэсцкая вобласць) — беларускі дзяржаўны дзеяч, міністр лясной гаспадаркі Рэспублікі Беларусь (17.10.1994-01.11.2001).
1951 — Грышук Лявон Іванавіч (вёска Глінкі, Уздзенскі раён, Мінская вобласць) — беларускі мастак, ліквідатар аварыі на Чарнобыльскай АЭС. Працаваў у галіне станковага жывапісу і графікі ў жанрах пейзажа і фігуратыўнай карціны.
ПАМЕРЛІ:
1780 — Бака Юзаф (г. Варшава, Польшча) — польскі паэт, каталіцкі прапаведнік, доктар тэалогіі (1773). Больш за дваццаць гадоў служыў місіянерам у Мінску, Навагрудку і Вільні.
1915 ― Абрэмскі Максімільян (г. Гродна) ― шляхціч, гродзенскі чыноўнік, памочнік рэвізора Гродзенскай кантрольнай палаты, дабрачынец, публіцыст, пісаў карэспандэнцыі ў газету “Край”. Быў сябрам Э. Ажэшка, пабудаваў дом у Гродне (цяпер па вуліцы Ажэшка №19).
1922 — Мiсуна Ганна Баляславаўна (г. Масква, Расія) — беларуска, першая ва ўсёй Расiйскай імперыі жанчына-геолаг, хто пачаў займацца практычнымi вышукамi, палявымi работамi, прымаць удзел у геалагiчных экспедыцыях. Вечны спачын знайшла ў Маскве на могiлках Новадзявочага манастыра.
1939 — Сініцкі Іван Францавіч (г. Смаргонь, Гродзенская вобласць) — беларускі мемуарыст і падарожнік. Нарадзіўся ў 1856 або 1861 годзе пад мястэчкам Смаргонь.
1954 — Пякарскі Павел Антонавіч (г. Вільнюс, Літва) — беларускі рэлігійны і грамадскі дзеяч, каталіцкі святар. У 1925 годзе прызначаны кіраўніком Ашмянскага дэканата і пробашчам у парафіі Жупраны.
1968 — Крахельская-Філіповіч Ванда (г Варшава, Польшча) — беларускага паходжання рэвалюцыйны дзеяч, мастачка, член жаночага аддзялення Баявой арганізацыі ППС, удзельніца няўдалага замаху на варшаўскага генерал-губернатара Георгія Скалона, заснавальніца Савета дапамогі яўрэям.
1977 — Эйдзінаў Рыгор Барысавіч (г. Мінск) — беларускі дзяржаўны і партыйны дзеяч, сакратар ЦК КП(б)Б (22.12.1940-26.03.1941), сакратар ЦК КП(б)Б па авіяцыйнай прамысловасці (26.03.1941-26.08.1943), намеснік старшыні Савета Народных Камісараў БССР (чэрвень 1944 – 26.03.1946), намеснік старшыні Савета Міністраў БССР (26.03.1946-1947).
1985 — Бачковіч Зыгмунт (г. Гдыня, Польшча) — польскі юрыст і дыпламат, ваявода Навагрудскага ваяводства (24.09.1926-20.06.1931) і ваявода віленскі (20.06.1931-02.10.1939).
1990 — Дружалоўскі Іван Іосіфавіч (г. Мінск) — беларускі дзяржаўны дзеяч, рэктар Беларускага палітэхнічнага інстытута (1934-1936), міністр тарфяной прамысловасці БССР (1965-1970).
2002 — Склубоўскі Вінцук (г. Беласток, Польшча) — беларускі грамадска-культурны дзеяч у Заходняй Беларусі і Польшчы, юрыст, пісьменнік.
2007 — Супрун Васіль Рыгоравіч (г. Слонім, Гродзенская вобласць) — беларускі паэт, краязнавец, археолаг. Вязень ГУЛагу.
2009 — Шмакаў Фёдар Іванавіч (г. Віцебск) — беларускі акцёр, рэжысёр. Народны артыст Беларусі (1959). Народны артыст СССР (1975).
2011 — Кірдзей Рыгор Іванавіч (г. Брэст) — беларускі мастак ў галіне станковага і манументальна-дэкаратыўнага жывапісу (роспіс, мазаіка, сграфіта).
2014 — Рылюк Аркадзь Фядосавіч (г. Мінск) — беларускі хірург, доктар медыцынскіх навук (1992), прафесар (1995).
Следующая публикация
Нет комментариев