1386 — ва ўмовах унутрыпалітычнай барацьбы адбылася Мсціслаўская бітва паміж войскамі Вялікага Княства Літоўскага Ягайлы і вялікага князя смаленскага Святаслава Іванавіча, які падтрымаў выступленне Андрэя Полацкага. Бітва адбылася на рацэ Віхра , князь Святаслаў быў забіты, а ягоныя войскі пацярпелі паразу.
1507 — маскоўска войска пайшло на Княства, пачалася маскоўска-вялікалітоўская вайна. Яна вялася з-за Смаленска. У 1508 годзе адбылася нядоўгая аблога маскоўскімі войскамі Оршы. Васіль ІІІ атрымаў паразу, вымушаны быў падпісаць новае пагадненне аб “вечным міры”.
1596 — у Вільні пры асабістым удзеле канцлера Вялікага Княства Літоўскага Льва Сапегі (ініцыятара пабудовы і фундатара) адбылося урачыстае адкрыццё касцёла Святога Міхала.
1915 — губернатар зацвердзіў статут Беларускага таварыства дапамогі ахвярам вайны, якое магло распачаць працу. Старшынёй (маршалкам) праўлення стаў Вацлаў Іваноўскі, яго намеснікамі — Антон Луцкевіч і Вацлаў Ластоўскі. Сябрамі праўлення былі Павел Аляксюк, Ігнат Біндзюк, Уладзіслаў Сталыгва, Ігнат Буйніцкі, ксёндз Савіцкі ды Н. Клім. Яно мела права дзейнічаць на тэрыторыі Менскай, Магілёўскай, Гарадзенскай, Віленскай і Віцебскай губерняў.
1918 — у Віцебску адбыўся яўрэйскі пагром.
1919 — прэм’ера БНР Антона Луцкевіча ў Празе прымае прэзыдэнт Чэхаславакіі Томаш Масарык.
1922 — у Гомелі адкрылася санітарна-эпідэміялагічная станцыя, першая ў Беларусі.
1969 — Андропаў падаў у Цэнтральны камітэт камуністычнай партыі Савецкага Саюза праэкт “плана па павелічэнню колькасці псіхічных лячэбніц і прапановы па ўдасканалянню выкарыстання псіхічных лячэбніц для аховы інтарэсаў савецкай дзяржавы і грамадзянскага ладу”.
1984 — Фаніпалю нададзены статус гарадскога пасёлка.
1987 — у мястэчку Друя Браслаўскага раёну ад Траецкага касцёлу бернардынцаў стартавала беларуска-латышскае экалагічнае воднае ралі пратэсту супраць будаўніцтва Даўгапілскай ГЭС "Дзвіна-Daugava-87" (доўжылася да 3 траўня). Адна з найбольш масавых акцыяў грамадскага руху ў абарону вялікіх тэрыторый Беларусі і Латвіі, якім пагражала затапленне. Пазней будаўніцтва спынілі.

НАРАДЗІЛІСЯ:
1872 — архіепіскап Сцяпан (Стэфан) (свецкае імя Сеўба Сямён (Сымон) Іосіфавіч) (вёска Цялуша, цяпер Бабруйскі раён, Магілёўская вобласць) — епіскап Бранскі і Смаленскі Беларускай аўтакефальнай праваслаўнай царквы (1942-1943), архіепіскап Венскі і Аўстрыйскі Рускай праваслаўнай царквы за мяжой (1946-1965).
1884 — Агурскі Самуіл Хаімавіч (г. Гродна) — беларускі гісторык, член-карэспандэнт Акадэміі навук БССР (1936). Вязень ГУЛагу.
1887 — Гедэман Отан (вёска Мнішчына, цяпер у межах г. Васілевічы, Рэчыцкі раён, Гомельская вобласць) — беларускі і польскі гісторык, краязнаўца, педагог. Збіраў матэрыялы па гісторыі Браслаўшчыны, сярэдняга Падзвіння, Белавежскай пушчы. Выдаў кнігі пра Дзісну, Друю, Глыбокае, Браслаў, Браслаўскі павет.
1896 — Гаркуша Іван Федасеевіч (г. Гарадзішча, Чаркаская вобласць, Україна) — беларускі глебазнавец, доктар сельскагаспадарчых навук, прафесар (1954), акадэмік Акадэміі навук БССР (1961). Заслужаны дзеяч навукі БССР (1956).
1913 — Нікулкін Якаў Пракопавіч (сяло Падбужжа, Жыздрынскі павет, Калужская губерня, Расія) — старшыня Камітэта Дзяржаўнай Бяспекі пры Савеце Міністраў БССР (1970-1980).
1921 — Ермаловіч Міко́ла Іва́навіч (вёска Малыя Навасёлкі, цяпер Дзяржынскі раён, Мінская вобласць) — беларускі гісторык, публіцыст, крытык, літаратуразнаўца, празаік і паэт. Ён фактычна адкрыў вытокі нашай дзяржаўнасці ды вярнуў беларусам гонар за Вялікае Княства Літоўскае.
1926 — Зянько Уладзімір Барысавіч (вёска Селяўцы, цяпер Маладзечанскі раён, Мінская вобласць) — беларускі вынаходнік, публіцыст, фалькларыст, які запісаў каля 400 фальклорных твораў ад маці — Соф’і Зянько-Пачыкоўскай.
1929 — Паўлава Маіна Пятроўна (вёска Падмішнеўе, цяпер Шумілінскі раён, Віцебская вобласць) — беларускі вучоны ў галіне педыятрыі і гематалогіі, доктар медыцынскіх навук (1972), прафесар (1976).
1932 — Лунец Яўген Фёдаравіч (вёска Аляксандраўка, цяпер Чэрвеньскі раён, Мінская вобласць) — беларускі вучоны ў галіне нейрафізіялогіі, доктар медыцынскіх навук (1973), прафесар (1982).
1934 — Прохараў Георгій Міхайлавіч (сяло Ківерычы, Рамешкаўскі раён, Цвярская вобласць, Расія) — беларускі вучоны ў галіне нафты і торфу, доктар хімічных навук (1991).
1940 — Ганчарык Уладзімір Іванавіч (вёска Аўгустова, цяпер Лагойскі раён, Мінская вобласць) — беларускі грамадска-палітычны дзеяч. Кандыдат эканамічных навук (1976). З 1986 года старшыня Беларускага рэспубліканскага савета прафсаюзаў, затым — Федэрацыі прафсаюзаў Беларусі. Адзіны кандыдат ад апазіцыі на прэзідэнцкіх выбарах у 2001 годзе.
1947 — Фейгін Юрый Міхайлавіч — беларускі акцёр тэатра і кіно. Заслужаны артыст Рэспублікі Беларусь (2002).
1952 — Гардынец Лідзія Міхайлаўна (вёска Аўгустова, Валожынскі раён, Мінская вобласць) — беларуская паэтка, празаік, эсэістка.
1957 — Чаканаў Валянцін Сяргеевіч (г. Бабруйск, Магілёўская вобласць) — беларускі дзяржаўны дзеяч, міністр гандлю Рэспублікі Беларусь (09.01.2009-16.10.2015).
1961 — Вераціла Сяргей Аляксандравіч (мястэчка Краснае Сяло, Ваўкавыскі раён, Гродзенская вобласць) — беларускі празаік, паэт, перакладчык.
1968 — Рудакоў Алег Васілевіч (вёска Бяздзедавічы, Полацкі раён, Віцебская вобласць) — старшыня Іркуцкага таварыства беларускай культуры імя Яна Чэрскага.
1971 — Пятровіч Дзмітрый Леанідавіч (г. Заслаўе, Мінскі раён, Мінская вобласць) — беларускі паэт, празаік, публіцыст, перакладчык, кампазітар.
1975 — Шульман Юрый Маркавіч (г. Мінск) — беларускі і амерыканскі шахматыст, міжнародны майстар (1993), гросмайстар (1995).
1976 — Янушкевіч Андрэй Мікалаевіч (гарадскі пасёлак Вялікая Бераставіца, Гродзенская вобласць) — беларускі выдавец, гісторык, кандыдат гістарычных навук (2002).
1977 — Марцалеў Сяргей (г. Мінск) — беларускі грамадска-палітычны дзеяч, былы кіраўнік маладзёжнай арганізацыі “Маладая грамада”, палітвязень, вязень сумлення.
1982 — Багдановіч Аляксандр Віктаравіч (вёска Ялізава, Асіповіцкі раён, Магілёўская вобласць) — беларускі вясляр на каноэ, залаты медаль Алімпіяды 2008 года ў Пекіне і срэбны медаль Алімпіяды 2012 года ў Лондане, неаднаразовы прызёр чэмпіянатаў Свету і Еўропы.
1989 — Юрчанка Юрый Уладзіміравіч (г. Мінск) — беларускі спартовец, музыка, паэт, відэаблогер, папулярызатар беларускай мовы.

ПАМЕРЛІ:
1695 — Дольскі Ян Караль — дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага. Падстолі слонімскі з 1656, пінскі падкаморы (1662-1666) і маршалак (1666-1676), адначасова вялікі крайчы літоўскі (1670-1676), вялікі падчашы літоўскі (1676-1685), надворны (1685-1691) і вялікі маршалак літоўскі (з 1691). Нарадзіўся ў 1637 годзе.
1924 — Пліс Міхаіл Ігнатавіч (г. Вільня, цяпер г. Вільнюс, Літва) — грамадскі і культурны дзеяч, праваслаўны святар. Быў у ліку заснавальнікаў Таварыства беларускай школы. У 1919-1920 гадах уваходзіў у склад Цэнтральнай беларускай рады Віленшчына і Гродзеншчыны.
1931 — Карскі Яўхім Фёдаравіч (г. Ленінград, цяпер г. Санкт-Пецярбург, Расія) — філолаг-славіст, заснавальнік беларускага навуковага мовазнаўства і літаратуразнаўства, фалькларыст, этнограф, палеограф, археограф, бібліёграф, педагог, заснавальнік навуковага беларусазнаўства. Пахаваны ў Ленінградзе.
1943 — Сяржантаў Іван Якаўлевіч (г. Растоў-на-Доне, Расія) — вайсковец, лётчык, гвардыі-лейтэнант, удзельнік Другой сусветнай вайны, Герой Савецкага Саюза (24.08.1943, пасмяротна).
1950 — Далідовіч Аляксандр Ільіч (г. Мінск) —вайсковец, пяхацінец, снайпер, сяржант, узнагароджаны чатырма ордэнамі Славы (двума ордэнамі Славы 3-й ступені).
1970 — Апейка Фёдар Аляксандравіч (г. Мінск) — беларускі вучоны ў галіне механікі тарфяных машын, доктар тэхнічных навук (1949), прафесар (1950), член-карэспандэнт Акадэміі навук БССР (1950).
1971 — Рагозін Ізраіль (г. Олэнхёрст, штат Нью-Джэрсі, ЗША) — беларускага паходжання амерыканскі прадпрымальнік у тэкстыльнай прамысловасці і дабрачынец.
1974 — Каплун Мануэль Самойлавіч (г. Іркуцк, Расія) — беларускага паходжання расійскі вучоны ў галіне дэрматавенералогіі, доктар медыцынскіх навук (1939), прафесар.
1976 — Смольскі Мікалай Уладзіслававіч (г. Мінск) — вучоны ў галіне батанікі, доктар біялагічных навук (1967), прафесар (1969), акадэмік Акадэміі навук БССР (1967). Заслужаны дзеяч навукі БССР (1972).
1977 — Зюванаў Міхаіл Акімавіч (г. Мінск) — беларускі спявак (бас). Народны артыст БССР (1954).
1980 — Замерфельд Яўген Мацвеевіч (г. Барысаў, Мінская вобласць) — беларускі пісьменнік. Вязень ГУЛагу.
1983 — Прышчэпчык Віталь Віктаравіч (г. Магілёў) — беларускі дзяржаўны і партыйны дзеяч, другі сакратар Магілёўскага сельскага абкама КПБ (14.01.1963-10.12.1964), другі сакратар Магілёўскага абкама КПБ (1966 - люты 1974), старшыня Магілёўскага аблвыканкама (люты 1974 – жнівень 1974), першы сакратар Магілёўскага абкама КПБ (07.08.1974-29.04.1983).
1988 — Бельскі Міхась (Міхаіл Лявонцьевіч) (г. Мінск) — беларускі мастак, графік. Працаваў у галіне станковай і кніжнай графікі ў тэхніцы акварэлі, афорту, літаграфіі і ксілаграфіі.
1990 — Попка (Жывіца) Юрый (Ягор) (г. Ляймэн, зямля Бадэн-Вюртэнберг, Германія) — беларускі грамадскі дзеяч, выдавец, пісьменнік, дзеяч эміграцыі ў Германіі.
1995 — Пяткевіч Андрэй Браніслававіч (мястэчка Уселюб, Навагрудскі раён, Гродзенская вобласць) — беларускі паэт.
1996 — Міхайлоўскі Леў Антонавіч (г. Мінск) — беларускі гісторык, археолаг, даследчык гісторыі Мінска, прымаў удзел у стварэнні археалагічнай карты Беларусі, кандыдат гістарычных навук (1972).
2002 — Аржахоўскі Ігар Вацлававіч (г. Мінск) — беларускі гісторык, доктар гістарычных навук (1975), прафесар (1980).
2002 — Гермянчук Ігар Іванавіч (г. Мінск) — беларускі грамадска-палітычны дзеяч, журналіст, галоўны рэдактар забароненай газеты "Свабода" (1991-1997 гг.). Пахаваны на мінскіх Усходніх могілках.
2005 — Раговіч Уладзімір Іосіфавіч (г. Мінск) — беларускі харавы дырыжор, фалькларыст, педагог, збіральнік беларускай народнай песні (першы зборнік “Беларускія абрадавыя песні” выйшаў у 1982 годзе). Выдаў трохтомнік “Песенны фальклор Палесся”. Галоўны дырыжор Дзяржаўнай акадэмічнай капэлы БССР імя Р. Р.Шырмы (1970-1982).