НАРАДЗІЛІСЯ:
1824 — Магілевер Самуіл (Самуэль, Шмуэль) (г. Глыбокае, Віцебская вобласць) — яўрэйскі релігійны дзеяч, заснавальнік рэлігійнага сіянізму і адзін з заснавальнікаў руху “Хавявэй Сіён”.
1868 — Скірмут Раман Аляксандравіч (вёска Парэчча, цяпер Піснкі раён, Брэсцкая вобласць) — гаспадарчы і палітычны дзеяч Расійскай імперыі, Беларусі і Польшчы, мецэнат, значны землеўладальнік, віцэ-старшыня (1907-1917) Мінскага таварыства сельскай гаспадаркі, дэпутат (1916) Першай Дзяржаўнай Думы Расійскай імперыі, дэпутат (1910-1911) Дзяржаўнага Савета Расійскай імперыі ад Мінскай губерні, прэм’ер-міністр БНР (1918), сенатар Польшчы (1930-1935).
1889 — Мірчынк Георгій Фёдаравіч (г. Масква, Расія) — беларускі геолаг, доктар геалагічных навук (1936), правадзейны член Акадэміі навук БССР (1940), член прызідыума савецкай секцыі Міжнароднай асацыяцыі па вывучэнні чацвярцічнага перыяду з 1932, віцэ-прэзідэнт з 1939, прэзідэнт з 1941. Аўтар 146 апублікаваных прац, з іх больш за 20 па тэрыторыі Беларусі.
1902 — Воінкаў Васіль Віктаравіч (г. Тбілісі, Грузія) — беларускі акцёр. Заслужаны артыст БССР (1968).
1904 — Барысенка Васіль Васілевіч (г. Барысаў, Мінская вобласць) — беларускі літаратуразнаўца, крытык, педагог, доктар філалагічных навук, прафесар, член-карэспандэнт Акадэміі навук БССР (1957), акадэмік Акадэміі навук БССР (1969). Заслужаны дзеяч навукі БССР (1974).
1914 — Алейнікаў Пётр Мартынавіч (вёска Крывель, цяпер Шклоўскі раён, Магілёўская вобласць) — расійскі кінаакцёр. Усенародную славу здабыў пасля выхаду на экраны фільма “Сямёра смелых”, дзе ён сыграў ролю маладзенькага кухара Пецькі Малібога.
1926 — Сакалоў Яфрэм Яўсеевіч (вёска Павячына, цяпер Горацкі раён, Магілёўская вобласць) — беларускі партыйны дзеяч, Першы сакратар ЦК КПБ (06.02.1987-1990).
1926 — Сняжкова Ніна Лявонаўна (г. Ветка, Гомельская вобласць) — беларускі дзяржаўны дзеяч, з 1968 намеснік старшыні праўлення Усесаюзнага таварыства “Веды”, у 1977-1986 старшыня Беларускага дабраахвотнага таварыства аховы помнікаў гісторыі і культуры, з кастрычніка 1970 па 1985 намеснік старшыні Савета Міністраў БССР.
1929 — Паньшына Ірына Мікалаеўна (г. Усцюжна, Валагодская вобласць, Расія) — беларускі мастацтвазнавец. Заслужаны дзеяч мастацтваў Беларусі (1995).
1933 — Навіцкі Міхаіл Фёдаравіч (г. Лагойск, Мінская вобласць) — беларускі жывапісец. Працуе ў жанрах тэматычнай карціны, партрэта, пейзажа.
1939 — Бандарэнка Зінаіда Аляксандраўна (г. Мінск) — дыктар беларускага тэлебачання. Народная артыстка Беларусі (1985).
1939 — Ігнацішчаў Руслан Міхайлавіч — беларускі вучоны ў галіне машыназнаўства і дэталяў машын, доктар тэхнічных навук, прафесар. Заслужаны дзеяч навукі Беларусі.
1949 — Іваноў Уладзімір Усцінавіч (вёска Мурожніца, цяпер Шумілінскі раён, Віцебская вобласць) — беларускі мастак. Працуе ў акварэлі, пераважна ў жанры лірычнага пейзажа.
1952 — архіепіскап Арцемій (свецкае імя Кішчанка Аляксандр Анатолевіч) (г. Мінск) — беларускі царкоўны дзеяч, епіскап Беларускай праваслаўнай царквы, архіепіскап Гродзенскі і Ваўкавыскі, доктар тэалогіі (2013).
1954 — Сычык Іван Іванавіч (вёска Здзітава, Бярозаўскі раён, Брэсцкая вобласць) — беларускі пісьменнік і мастак (асабліва прывабнымі атрымліваліся лірычныя акварэльныя пейзажы). Аўтар адзінай прыжыццёвай кнігі “За брамай маўчання” (1994); празаічных твораў: аповесці “Бацькаўшчына” (1991), невялікіх раманаў “Крыж пакут і надзей” (1983 – 1984), “Покліч бездані” (1995). У 2012 годзе пасмяротна выйшла апошняя кніга прозы “Крыж пакут і надзей”. За апошнія гады свайго жыцця пісьменнік напісаў шэраг твораў прозы: раман-дылогія “Шлях да святла”, невялікія раманы “Водгулле мінуўшчыны”, “Цені спакусы”, “Храм выратавання”; аповесці “Поле засеянае”, “Вяртанне да зямлі”, “Палесская балада”, “Воі духоўныя”, “Подых свабоды” і іншыя. Пералічаныя творы ёсць толькі ў рукапісах.
1955 — Мікіта Віктар Васілевіч (г. Гродна) — беларускі мастак, педагог. Працуе ў кніжнай, станковай графіцы, камбінаванай тэхніцы і ў жывапісу.
1980 — Крімер Расціслаў Алегавіч (г. Брэст) — беларускі піяніст, мастацкі кіраўнік Міжнароднага фестывалю Юрыя Башмета.
ПАМЕРЛІ:
1794 — Касакоўскі Сымон Марцін (г. Вільня, цяпер г. Вільнюс, Літва) — палітычны дзеяч Рэчы Паспалітай, польны гетман літоўскі (1792-1793) апошні вялікі гетман літоўскі (1793-1794), удзельнік Барскай і Таргавіцкай канфедэрацый. Нарадзіўся ў 1741 годзе ў вёсцы Шыла Ковенскага павета.
1904 — Далеўскі Францішак Дамінікавіч (г. Варшава, Польшча) — адзін са стваральнікаў Братняга саюза літоўскай моладзі, адзін з кіраўнікоў паўстання 1863-1864 гг. Нарадзіўся ў 1825 годзе ў фальварку Руднікі Лідскага павета.
1938 — Гікало Мікалай Фёдаравіч (г. Масква, Расія) — савецкі дзяржаўны і партыйны дзеяч, першы сакратар ЦК КП(б)Б БССР (29.01.1932-18.03.1937). Уваходзіў у склад спецыяльнай “тройкі” НКУС СССР. Вязень ГУЛагу.
1938 — Горын (сапр. Каляда) Павел Восіпавіч (г. Масква, НКУС) — беларускі палітычны дзеяч, арганізатар навукі, доктар гістарычных навук (1934), акадэмік Акадэміі навук БССР (1931), прэзідэнт Акадэміі навук БССР (1931-1936). Вязень ГУЛагу.
1957 — Камянецкі Гірш Мордухавіч (г. Барысаў, Мінская вобласць) — беларускі паэт. Вязень ГУЛагу.
1970 — Іванова Праскоўя Сцяпанаўна (г. Віцебск) — беларускі вучоны ў галіне ветэрынарнай паразіталогіі, доктар ветэрынарных навук (1949), прафесар (1949).
1972 — Войтанка (на эміграцыі Васілеўскі ) Віктар (г. Самерсэт, штат Нью-Джэрсі, ЗША) — беларускі грамадскі дзеяч эміграцыі ў Германіі і ЗША, лекар, святар, служыў у парафіі Царквы Жыровіцкай Божай Маці ў горадзе Хайленд-Парк, штат Нью-Джерсі, ЗША.
1996 — Кажэнаў Уладзімір Якаўлевіч (г. Мінск) — беларускі вучоны-геолаг, спецыяліст у галіне палеатэктанічнага аналізу, тэктанічнага картаграфавання, сейсмаграфіі.
1998 — Вядута Мікалай Іванавіч (г. Мінск) — беларускі эканаміст-кібернетык, доктар эканамічных навук, прафесар, член-карэспандэнт Акадэміі навук БССР (1969), заснавальнік Навуковай школы стратэгічнага планавання.
2002 — Давідовіч Лілія Міхайлаўна (г. Мінск) — беларуская актрыса. Народная артыстка Беларусі (1975).
2003 — Жамойцін Янка (г. Варшава, Польшча) — беларускі пісьменнік-публіцыст, літаратурны крытык, грамадскі дзеяч, дзеяч эміграцыі ў Польшчы. Вязень ГУЛагу. Пахаваны ў Варшаве.
2005 — Чырык Мікалай Максімавіч (г. Мінск) — беларускі паэт, больш за 40 гадоў дыктар на Беларускім Радыё. Заслужаны артыст Рэспублікі Беларусь.
Нет комментариев