Хаёт бу Синов! Сараловчи Охират! Дунё Ғубордек, Гар Қурон Қалбда бўлса, Муаммо йўқдек, Бахтсизман, Омадсизман деб хеч Қачон Куйинманг, Сиз Бахтлисиз ва Омадлисиз негаки “ОТАнгиз ва ОНАнгиз” бор, Улар Сизнинг Бахтингиз хамда Омадингиздир. Хеч Қачон Мен “Камбағалман” деб Сиқилманг, Сиз Хаммадан “Бойсиз” негаки “Соғлиғингиз ” бор, Шунинг Ўзи Сиз Учун Энг Катта “Бойликдир.” Мансаб Кетидан Қувманг, Доимо Халол Йўл билан “Пул” Топинг! Шуни Хар Доим Ёдингизда Сақланг! Хеч Қачон Инсонларга “Ёлғон Гапирманг” айниқса “ ОТА-ОНАнгизга ” Мени бу Сўзларим Кимларгадир Шунчаки гап бўлиб туйилар. Мен бу сўзларни Хаётий Тажрибамдан Келиб чиқиб ёзяпман. Буларнинг Хаётда Хаммасига Ўзим Гувох бўлиб Келяпман. Хеч